ଲୁକ. 17. ଜିସୁ ତା ଚେଲାହିରିଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାନ୍‌, ଇମ୍‌ଣି ସବୁ ବାଦା ହୁକେ ମାନାୟ୍‌ ପାପ୍‌ତ ଆର୍‌ନାନ୍‌ ହେ ୱିଜ଼ୁ “ହାତ୍‌ପା ୱାନାନ୍‌; ଜେ ଇ ସବୁନି କାରଣ୍‌ ଆନାତ୍‌, ତା ହାରିହାରା ଦସା ବେସି ବୟଙ୍କାର୍‌ । ଇ ହାରୁକାର୍‌ ବିତ୍ରେତାଂ ରକାନ୍‌ନିଙ୍ଗ୍‌ ବାଦା ଆନି ବାଟା ଇଚିସ୍‌ ତା ଗାଡେଲ୍‌ତ ର ଜାତା କାଲ୍‌ ଡ଼ଇ କିଜ଼ି ହେୱାନିଂ ହାମ୍‌ଦୁର୍‍ତ ତୁସି ହିନାକା ଇଚିସ୍‌ ତା କାଜିଂ ହାର୍‌ ଆତାତ୍ମା । ଲାଗିଂ, ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଜାର୍‌ ଜାର୍‌ କାମାୟ୍‌ତ ବିସ୍ରେ ଜାଗ୍ରତ୍‌ ଆଜ଼ି ମାନାଟ୍‌ ।” “ଜଦି ମି ଟଣ୍ଡେନ୍‌ ପାପ୍‌ କିତିସ୍‌, ଲାଗିଂ ହେୱାନିଂ ଗଡ଼୍‌ କିୟାଟ୍‌, ଆରେ ହେୱାନ୍‌ ଜଦି ମାନ୍‌ବାଦ୍‌ଲାୟ୍‌ କିତିସ୍‌, ଲାଗିଂ ହେୱାନିଂ କେମା ହିୟାଟ୍‌ । ପାଚେ, ଜଦି ହେୱାନ୍‌ ଦିନେକ୍‌ ବିତ୍ରେ ସାତ୍‌ ହଟ୍‌ ମି ବିରୁତ୍‌ତ ପାପ୍‌ କିତିସ୍‌ ଆରି ସାତ୍‌ ହଟ୍ ମି ତାକେ ୱାଜ଼ି ଆନ୍‌ ମାନ୍‌ବାଦ୍‌ଲାୟ୍‌ କିନାଙ୍ଗା ଇଞ୍ଜି ଇନାନ୍‌, ଲାଗିଂ ହେୱାନିଂ ଏପେଙ୍ଗ୍‌ କେମା ହିୟାଟ୍‍ ।” ହେବେଣ୍ଡାଂ ପକ୍ୟାତାକାର୍‌ ମାପ୍ରୁଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାର୍‌, “ମା ପାର୍ତି ବାଡାୟ୍‌ କିୟା ।” ମାପ୍ରୁ ଇଚାନ୍‌, “ଜଦି ର ହାର୍‌ହୁ ମାଞ୍ଜି ଲାକେ ମିଦାଙ୍ଗ୍‌ ପାର୍ତି ମାଚିସ୍‌, ତା ଆତିସ୍‌ ଇ ତୁତ୍‌ୱା ମାର୍‌ଦିଙ୍ଗ୍‌ ଏନ୍‌ ଦଲ୍‌ଦାଂ ଉଟ୍‌କା ଆଜ଼ି ହାମ୍‌ଦୁର୍‌ତ ରୁଜ଼୍‌ୟା ଆଡ ଇଞ୍ଜି ଇଚିସ୍‌ ହେଦାଂ ମି ବଲ୍‌ ମାନିକିନାତ୍‌ ।” “ମାତର୍‌ ମି ବିତ୍ରେ ଏଲେଙ୍ଗ୍‌ ମାନାୟ୍‌ ଇନେନ୍‌ ମାନାନ୍‌, ଇନେର୍‌ ଆଡ଼ିୟାଏନ୍‌ ଆଡ଼୍‌ ବୁଲାଇ କିଜ଼ି କି ମେଣ୍ଡାଂ ହାରାୟ୍‌ କିଜ଼ି ୱାତିସ୍‍ ହେୱାନ୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ଇନାନ୍‌, ଇ ଦାପ୍ରେ ୱାଜ଼ି କୁଚ୍‌ଚି ତିନା ?” ହେୱାନ୍‌ ଇନାକା ହେୱାନିଂ ଇନୁନ୍‌, “ନା ତିନାକା ଜାଲ୍‌ଦି କିୟା, ଆରେ ଆନ୍‌ ତିଞ୍ଜି ଉଣ୍‌ଜି ୱିହ୍‌ୱି ପାତେକ୍‌ ନା ହେବା କିୟା, ତା ପାଚେ ଏନ୍‌ ତିନାୟ୍‌ ଉଣାୟ୍‌ ?” ଆଡ଼ିୟା ବଲ୍‌ କାମାୟ୍‌ ଇନାକା ହେୱାନିଂ ଜୁୱାର୍‌ କିନାନ୍‌ ? ହେ ଲାକେ ଏପେଙ୍ଗ୍‌ପା ବଚନ୍‌ତାଂ ୱିଜ଼ୁ କାମାୟ୍‌ କିତିପାଚେ ଇନାଟ୍‌, “ଆପେଂ ପୁନ୍‌ୱି ଆଡ଼ିୟାକାପ୍‌, ଇନା କାମାୟ୍‌ କିନାକା ହେଦାଂ କେବଲ୍‌ କିତାପ୍‌ନ୍ନା ।” ଜିସୁ ଜିରୁସାଲମ୍‌ତ ହାନିୱାଡ଼ାଲିଂ ସମିରଣ୍‌ ଆରି ଗାଲିଲି ମାଦିତିଂ ହାଲ୍‌ଜି ମାଚାନ୍‌ । ଆରେ, ହେୱାନ୍‌ ଇମ୍‌ଣି ର ନାସ୍‌ତ ହଟାନ୍‌, ଦସଜାଣ୍‌ ଗାଜା ରଗ୍ୟାର୍‌ ହେୱାନ୍‌ ହୁକେ ବେଟା ଆତାର୍‌; ହେୱାର୍‌ ଦେହା ନିଲ୍‌ଚିପା ଗାଜାକାଟ୍‌ତାଂ ଇଚାର୍‌, “ଏ ଜିସୁ, ଗୁରୁ, ମା ଦୟା ହୁଡ଼୍‌ଦା ।” ପାଚେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ହୁଡ଼୍‌ଜି ଇଚାନ୍‌, “ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ହାଲ୍‌ଜି ଜାର୍‌ ଜାର୍‌ତିଂ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାରିଂ ଚଚାଟ୍‌ ।” ଆରେ ହେୱାର୍‌ ହାଲୁ ହାଲୁ ସକଟ୍‌ ଆତାର୍‌ । ମାତର୍‌ ହେୱାର୍‌ ବିତ୍ରେ ରକାନ୍‌ ଜାର୍‌ତି ଉଜ୍‌ ଆନାକା ହୁଡ଼୍‌ଜି ଗାଜା କାଟ୍‌ତାଂ ଇସ୍ୱର୍‌ ଗୁଣ୍‌ କେର୍‌ଜି କେର୍‌ଜି ଲେଉଟା ଆଜ଼ି ୱାଜ଼ି, ଜିସୁତି କାଲ୍‌କୁ ତାରେନ୍‌ ଗୁର୍‌ଜି ହେୱାନିଂ ଜୁୱାର୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାନ୍‌; ହେୱାନ୍‌ ରକାନ୍‌ ସମିରଣିୟନି ମାନାୟ୍‌ । ହେବେ ଜିସୁ ଉତର୍‌ ହିତାନ୍‌, “ଦସଜାଣ୍‌ ଇନାକା ସକଟ୍‌ ଆୱାତାର୍ଣ୍ଣା ? ଲାଗିଂ ଆରେ ନଅଜାଣ୍ ଇମେର୍‌ ? ଲାଗିଂ ଆରେ ନଅ ଜାଣ୍‌ ଇମେର୍‌ ? ଇସ୍ୱର୍‌ତିଂ ଜାଜ୍‌ମାଲ୍‌ କିନି କାଜିଂ ଇ ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦି ଲକ୍‌ତିଂ ପିସ୍ତି ଆରେ ଇନେର୍‌ ମାସ୍‌ଦି ୱାତାର୍ ?” ଆରେ, ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ଇଚାନ୍‌, “ନିଙ୍ଗ୍‌ଜି ହାଲା, ନି ପାର୍ତି ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଉଜ୍‌ କିତ୍‌ତାତ୍‌ନ୍ନା ।” ଇସ୍ୱର୍‌ ମାପ୍ରୁତି ରାଜି ଇନାୱାଡ଼ାଂ ୱାନାତା, ଇ ବିସ୍ରେ ପାରୁସିର୍‌ ହେୱାନିଂ ୱେନ୍‍ବିତିଲେ ହେୱାନ୍‌ ହେୱାରିଂ ଉତର୍‌ ହିତାନ୍‌, “ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜି ହୁଡ଼୍‌ନାକା ଲାକେ ୱାଉତ୍; ମାତର୍‌ ହୁଡ଼ାଟ୍‌, ଇବେ କି ହାବେ ଇଞ୍ଜି ମାନାୟାର୍‌ ଇଞ୍ଜୁର୍ ଇନାକିଦେଂକି ହୁଡ଼ାଟ୍‌, ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜି ମି ବିତ୍ରେ ମାନାତ୍‌ ।” ମାତର୍‌ ଜିସୁ ହେୱାନ୍‌ ଚେଲାହିରିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଏଲେଙ୍ଗ୍‌ବାର୍ତି ସମୁ ୱାନାତ୍, ଏଚେକାଡ଼୍‌ଦ ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ମାନାୟ୍‌ ମାଜ଼ି ଦିନ୍‍କୁ ବିତ୍ରେ ର ଦିନ୍‌ ହୁଡ଼୍‌ଦେଂ ଇଚା କିନାଦେର୍, ମାତର୍‌ ହୁଡ଼ୁଦେର୍ ।” ହୁଡ଼ା, “ହେବେ, ହୁଡ଼ାଟ୍‌” ଇବେ ଇଞ୍ଜି ମାନାୟାର୍‌ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଞ୍ଜ୍‌ନାର୍‌, ମାତର୍‌ ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ହାଲ୍‍ମାଟ୍‍ । ଇନାକିଦେଂକି ବିଜ୍‌ଲି ଇଡ଼୍‌ଜି ଇନେସ୍‌ ବାଦାଡ଼୍‌ତ ର ପାଡ଼୍‌କାତାଂ ଆର ପାଡ଼୍‌କା ପାତେକ୍‌ ଅଜଡ଼୍‌ ହିନାତ୍, “ମାନାୟ୍‌ ମାଜ଼ି ହେ ଦିନ୍ତ ହେ ଲାକେ ଚଞ୍ଜ୍ୟାୟାନାନ୍‌ । ମାତର୍‌ ପର୍ତୁମ୍‌ ହେୱାନ୍‌ ବେସି ଦୁକ୍‌ବଗି କିନାନ୍‌ ଆରି ଇ ଜୁଗ୍‌ତ ଲକୁ ତାଙ୍ଗ୍‌ ମୁନାକିନାର୍‌ । ଆରେ, ନହ ୱେଡ଼ାଲିଂ ଇନେସ୍‌ ଗିଟା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍‌, ମାନାୟ୍‌ ମାଜ଼ି ୱେଡ଼ାଲିଂ ପା ହେ ଲାକେ ଗିଟା ଆନାତ୍‌; ଜାଜ୍‌ତ ନହତି ହଣି ୱେଡ଼ାଲିଙ୍ଗ୍ ଦିନ୍‌ ପାତେକ୍‌ ମାନାୟାର୍‌ ଚିନ୍‍ଜିଉଣ୍‍ଜି ଆରି ବିବା ଆନାକା ଆରି ବିବା ଆଦେଂ ଲୟା ମାଚାର୍‌ କେ, କ୍ଡୁକ୍‌ନାକା ୱାଜ଼ି ୱିଜ଼ାକାରିଂ ନାସ୍‌ କିତାତ୍‌ ।” ଲଟ ୱେଡ଼ାଲିଂ ପା ହେ ଲାକେ ଗିଟା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍‌, ଲକୁ ତିନାଉଣାକା, କଡ଼୍‌ନାକା ପ୍ରନାକା, ମାର୍‍କୁ ରୁଜ଼୍‌ନାକା, ଆରି ଇଲ୍‌ ରଚ୍‌ଚେଂ ଲୟା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍‌, ମାତର୍‌ ଲଟ ସଦମ୍‌ତାଂ ହସି ହାନି ଦିନ୍‌ ସାର୍ଗେତାଂ ନାଣି ଆରି ଗନ୍ଦକ୍‌ ବାର୍‌ହା ଆଜ଼ି ୱିଜ଼ାକାରିଂ ନାସ୍‍କିତାତ୍ । ମାନାୟ୍‌ ମାଜ଼ି ଚଞ୍ଜିୟାଆନି ଦିନ୍‌ ହେ ଲାକେ ଗିଟା ଆନାତ୍‌ । “ହେ ଦିନ୍‌ ଜେ ଇନେର୍‌ ଜେଗନ୍‌ ଜପି ମାଚିସ୍‌, ହେୱାନ୍‌ ଇଲ୍‌ ବିତ୍ରେ ମାନି ଜାର୍‌ ଆଡ଼୍‌ମାଡ଼୍‌ ଅନି କାଜିଂ ଜୁଜ଼ି ୱାମେନ୍‌; ହେ ଲାକେ ଜେ ବୁଇଁତାକେ ମାଚିସ୍‌, ହେୱାନ୍‌ ଲେଉଟି ଆଜ଼ି ହାଲ୍‍ମେନ୍ । ଲଟତି ଡକ୍ରି କାତା ଏତୁ କିୟାଟ୍‌ । ଇନେର୍‌ ଜାର୍‌ ଜିବୁନ୍‌ ବାଚାୟ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ସେସ୍ଟା କିନାନ୍‌, ହେୱାନ୍‌ ହେଦାଂ ଆରାୟ୍‌ କିନାନ୍‌, ଆରେ ଇନେର୍‌ ଜାର୍‌ ଜିବୁନ୍‌ ଆରାୟ୍‌ କିନାନ୍‌, ହେୱାନ୍‌ ହେଦାଂ ବାଚାୟ୍‍କିନାନ୍‍ । ଆନ୍‌ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଞ୍ଜ୍‌ନାଙ୍ଗା, ହେ ନାଣା ରିକାର୍‌ ର ଟାଟିତ ମାନ୍‍ଙ୍ଗାନାର୍, ରକାନିଂ ଇଟିୟା ଆନାତ୍‌ ଆରି ବିନ୍‌ ଲଗାଂ ପିହ୍‌ୟା ଆନାତ୍‌ । ରିଣ୍ଡେକ୍‌ କଗ୍‌ଲେକ୍‌ ର ଜାତାତ ନୁସ୍‌ଦି ମାନିକ୍‌, ରଞ୍ଜିଲିଂ ଇଟିୟା ଆନାତ୍‌ ଆରି ରଞ୍ଜିଲିଂ ପିହ୍ୟାନାତ୍ । ରିକାର୍‌ ଜମିତାକେ ମାଚିସ୍‌, ରକାନିଂ ଇଟିୟା ଆନାତ୍‌ ଆରି ରକାନିଂ ପିହ୍ୟାନାତ୍ ।” ହେବେଣ୍ଡାଂ ଚେଲାର୍‌ ହେୱାନିଂ ଉତର୍‌ ହିତାର୍‌, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ଇମେତାକେ ?” ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଇମେତାକେ ମାଡ଼ା, ହେବେ ରାମାଣିଙ୍ଗ୍‌ ପା ରୁଣ୍ଡା ଆନିକ୍‌ ।”