کتاب مزامیر.
1.
خوشابحال کسی‌که به مشورت شریران نرود و به راه گناهکاران نایستد، و درمجلس استهزاکنندگان ننشیند؛ 
بلکه رغبت اودر شریعت خداوند است و روز و شب درشریعت او تفکر می‌کند. 
پس مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود، که میوه خودرا در موسمش می‌دهد، و برگش پژمرده نمی گردد و هر‌آنچه می‌کند نیک انجام خواهدبود. 
شریران چنین نیستند، بلکه مثل کاهند که بادآن را پراکنده می‌کند. 
لهذا شریران در داوری نخواهند ایستاد و نه گناهکاران در جماعت عادلان. 
زیرا خداوند طریق عادلان را می‌داند، ولی طریق گناهکاران هلاک خواهد شد.