مزامیر.
7.
سرود داود که آن را برای خداوند سرایید به‌سبب سخنان کوش بنیامینی ای یهوه خدای من، در تو پناه می‌برم. ازهمه تعاقب کنندگانم مرا نجات ده و برهان. 
مبادا او مثل شیر جان مرا بدرد، و خرد سازد ونجات‌دهنده‌ای نباشد. 
‌ای یهوه خدای من اگراین را کردم و اگر در دست من ظلمی پیدا شد، 
اگر به خیراندیش خود بدی کردم و بی‌سبب دشمن خود را تاراج نمودم، 
پس دشمن جانم راتعاقب کند، و آن را گرفتار سازد، و حیات مرا به زمین پایمال کند، و جلالم را در خاک ساکن سازد. سلاه. 
‌ای خداوند در غضب خود برخیز، به‌سبب قهر دشمنانم بلند شو و برای من بیدار شو! ای که داوری را امر فرموده‌ای! 
و مجمع امت هاگرداگرد تو بیایند. و بر فوق ایشان به مقام اعلی رجوع فرما. 
خداوند امت‌ها را داوری خواهد نمود. ای خداوند، موافق عدالتم و کمالی که در من است مرا داد بده! 
بدی شریران نابود شود و عادل راپایدار کن زیرا امتحان کننده دلها و قلوب، خدای عادل است. 
سپر من بر خدا می‌باشد که راست دلان را نجات‌دهنده است. 
خدا داور عادل است و هر روزه خدا خشمناک می‌شود. 
اگربازگشت نکند شمشیر خود را تیز خواهد کرد؛ کمان خود را کشیده و آماده کرده است. 
وبرای او آلات موت را مهیا ساخته و تیرهای خویش را شعله‌ور گردانیده است. 
اینک به بطالت آبستن شده، و به ظلم حامله گردیده، دروغ را زاییده است. 
حفره‌ای کند و آن را گود نمود، و در چاهی که ساخت خود بیفتاد. 
ظلم اوبرسرش خواهد برگشت و ستم او بر فرقش فرودخواهد آمد. 
خداوند را برحسب عدالتش حمد خواهم گفت. و اسم خداوند تعالی راتسبیح خواهم خواند.