مزامیر.
120.
سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود. 
‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر. 
چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟ 
تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق! 
وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام. 
چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد. 
من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند.