Ezdrasza.
2.
A oto są ludzie prowincji, którzy wyszli z niewoli i wygnania, uprowadzeni do Babilonu przez Nabuchodonozora, króla Babilonu, a powrócili oni do Jerozolimy i Judy – każdy do swojego miasta. 
Przybyli razem z Zorobabelem, Jeszuą, Nehemiaszem, Serajaszem, Reelajaszem, Mardocheuszem, Bilszanem, Misparem, Bigwajem, Rechumem i Baaną. A oto liczba mężczyzn ludu Izraela: 
Synów Parosza – dwa tysiące stu siedemdziesięciu dwóch; 
Synów Szefatiasza – trzystu siedemdziesięciu dwóch; 
Synów Aracha – siedmiuset siedemdziesięciu pięciu; 
Synów Pachat-Moaba, synów Jeszuy i Joaba – dwa tysiące ośmiuset dwunastu; 
Synów Elama – tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech; 
Synów Zattua – dziewięciuset czterdziestu pięciu; 
Synów Zakkaja – siedmiuset sześćdziesięciu; 
Synów Baniego – sześciuset czterdziestu dwóch; 
Synów Bebaja – sześciuset dwudziestu trzech; 
Synów Azgada – tysiąc dwustu dwudziestu dwóch; 
Synów Adonikama – sześciuset sześćdziesięciu sześciu; 
Synów Bigwaja – dwa tysiące pięćdziesięciu sześciu; 
Synów Adina – czterystu pięćdziesięciu czterech; 
Synów Atera, z linii Ezechiasza – dziewięćdziesięciu ośmiu; 
Synów Besaja – trzystu dwudziestu trzech; 
Synów Jory – stu dwunastu; 
Synów Chaszuma – dwustu dwudziestu trzech; 
Synów Gibbara – dziewięćdziesięciu pięciu; 
Synów z Betlejem – stu dwudziestu trzech; 
Mężczyzn z Netofy – pięćdziesięciu sześciu; 
Mężczyzn z Anatot – stu dwudziestu ośmiu; 
Synów z Azmawet – czterdziestu dwóch; 
Synów z Kiriat-Jearim, Kefiry i Beerot – siedmiuset czterdziestu trzech; 
Synów z Rama i Geba – sześciuset dwudziestu jeden; 
Mężczyzn z Mikmas – stu dwudziestu dwóch; 
Mężczyzn z Betela i Aj – dwustu dwudziestu trzech; 
Synów Nebo – pięćdziesięciu dwóch; 
Synów Magbisza – stu pięćdziesięciu sześciu; 
Synów drugiego Elama – tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech; 
Synów Charima – trzystu dwudziestu; 
Synów z Loda, Chadida i Ono – siedmiuset dwudziestu pięciu; 
Synów z Jerycha – trzystu czterdziestu pięciu; 
Synów Senai – trzy tysiące sześciuset trzydziestu. 
Kapłani: synów Jedajasza, z domu Jeszuy – dziewięciuset siedemdziesięciu trzech; 
Synów Immera – tysiąc pięćdziesięciu dwóch; 
Synów Paszchura – tysiąc dwustu czterdziestu siedmiu; 
Synów Charima – tysiąc siedemnastu. 
Lewici: synów Jeszuy i Kadmiela, synów Hodawiasza – siedemdziesięciu czterech. 
Śpiewacy: synów Asafa – stu dwudziestu ośmiu. 
Synowie odźwiernych: synów Szalluma, synów Atera, synów Talmona, synów Akkuba, synów Chatity, synów Szobaja, wszystkich razem – stu trzydziestu dziewięciu. 
Netinici: synów Sichy, synów Chasufy, synów Tabbaota; 
Synów Kerosa, synów Sijachy, synów Padona; 
Synów Lebany, synów Hagaby, synów Akkuba; 
Synów Chagaba, synów Szalmaja, synów Chanana; 
Synów Giddela, synów Gachara, synów Reajasza; 
Synów Resina, synów Nekody, synów Gazzama; 
Synów Uzzy, synów Paseacha, synów Besaja; 
Synów Asny, synów Mehunima, synów Nefusima; 
Synów Bakbuka, synów Chakufy, synów Charchura; 
Synów Basluta, synów Mechidy, synów Charszy; 
Synów Barkosa, synów Sisery, synów Tamacha; 
Synów Nesjacha, synów Chatify; 
Synów sług Salomona, synów Sotaja, synów Sofereta, synów Perudy; 
Synów Jaali, synów Darkona, synów Giddela; 
Synów Szefatiasza, synów Chattila, synów Pocheret-Hassebaima, synów Amiego; 
Wszystkich Netinitów oraz synów sług Salomona – trzystu dziewięćdziesięciu dwóch. 
A oto ci, którzy wyruszyli z Tel-Melach, Telcharsa, Keruba, Addan i Immer, ale nie mogli wykazać pochodzenia domu swoich ojców ani swego potomstwa – czy są z Izraela. 
Synów Delajasza, synów Tobiasza, synów Nekody – sześciuset pięćdziesięciu dwóch. 
A synowie kapłanów: synowie Chobajasza, synowie Kosa, synowie Barzillaja, który pojął za żonę jedną z córek Barzillaja Gileadczyka i przybrał jego imię; 
Ci szukali swego opisu w rodowodach, ale go nie znaleźli. Zostali więc jako nieczyści wykluczeni z kapłaństwa. 
I Tirszata zakazał im spożywać z rzeczy najświętszych, dopóki nie powstanie kapłan z Urim i z Tummim. 
Całe to zgromadzenie liczyło czterdzieści dwa tysiące trzysta sześćdziesiąt osób; 
Nie licząc ich sług i służących, których było siedem tysięcy trzysta trzydzieści siedem, a między nimi znajdowało się dwieście śpiewaków i śpiewaczek. 
Koni mieli siedemset trzydzieści sześć, mułów – dwieście czterdzieści pięć; 
Wielbłądów – czterysta trzydzieści pięć, osłów – sześć tysięcy siedemset dwadzieścia. 
A niektórzy z naczelników rodów, gdy przyszli do domu PANA, który był w Jerozolimie, składali dobrowolne dary, aby odbudować dom Boży na jego miejscu. 
Według swoich możliwości dali do skarbca na odbudowę sześćdziesiąt jeden tysięcy drachm złota, pięć tysięcy min srebra i sto szat kapłańskich. 
A więc kapłani, Lewici i część ludu oraz śpiewacy, odźwierni i Netinici zamieszkali w swoich miastach, a cała reszta Izraela w swoich miastach.