Nehemiasza.
7.
A gdy mur został odbudowany i wstawiłem wrota, gdy ustanowiono odźwiernych, śpiewaków i Lewitów; 
Nad Jerozolimą postawiłem Chananiego, swojego brata, a Chananiasza ustanowiłem dowódcą pałacu. On bowiem był wiernym człowiekiem i bał się Boga bardziej niż wielu innych; 
I powiedziałem do nich: Niech nie otwierają bram Jerozolimy, aż słońce będzie dopiekać; a póki tam stoją, niech zamkną bramy i zaryglują je. Należy ustanowić straż spośród mieszkańców Jerozolimy, każdego na jego posterunku i każdego naprzeciwko własnego domu. 
A miasto było przestronne i wielkie, ale ludu w jego murach było niewiele, a domy jeszcze nie zostały odbudowane. 
I mój Bóg położył mi na sercu, abym zebrał dostojników, przełożonych i lud, aby zostali spisani według rodowodów. Wtedy znalazłem księgę rodowodów tych, którzy pierwsi powrócili, a znalazłem w niej taki zapis. 
Oto ludzie tej prowincji, którzy przybyli z niewoli, dokąd zostali uprowadzeni, których uprowadził Nabuchodonozor, król Babilonu, a powrócili do Jerozolimy i do Judy, każdy do swego miasta. 
Przyszli z Zorobabelem, z Jeszuą, Nehemiaszem, Azariaszem, Raamiaszem, Nachamanim, Mardocheuszem, Bilszanem, Misperetem, Bigwajem, Nechumem i Baaną. Oto liczba mężczyzn ludu Izraela: 
Synów Parosza – dwa tysiące stu siedemdziesięciu dwóch; 
Synów Szefatiasza – trzystu siedemdziesięciu dwóch; 
Synów Aracha – sześciuset pięćdziesięciu dwóch; 
Synów Pachat-Moaba, synów Jeszuy i Joaba – dwa tysiące ośmiuset osiemnastu; 
Synów Elama – tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech; 
Synów Zattua – ośmiuset czterdziestu pięciu; 
Synów Zakkaja – siedmiuset sześćdziesięciu; 
Synów Binnuja – sześciuset czterdziestu ośmiu; 
Synów Bebaja – sześciuset dwudziestu ośmiu; 
Synów Azgada – dwa tysiące trzystu dwudziestu dwóch; 
Synów Adonikama – sześciuset sześćdziesięciu siedmiu; 
Synów Bigwaja – dwa tysiące sześćdziesięciu siedmiu; 
Synów Adina – sześciuset pięćdziesięciu pięciu; 
Synów Atera, z linii Ezechiasza – dziewięćdziesięciu ośmiu; 
Synów Chaszuma – trzystu dwudziestu ośmiu; 
Synów Besaja – trzystu dwudziestu czterech; 
Synów Charifa – stu dwunastu; 
Synów z Gibeonu – dziewięćdziesięciu pięciu. 
Mężczyźni z Betlejem i Netofy – stu osiemdziesięciu ośmiu; 
Mężczyźni z Anatot – stu dwudziestu ośmiu; 
Mężczyźni z Bet-Azmawet – czterdziestu dwóch; 
Mężczyźni z Kiriat-Jearim, Kefiry i Beerot – siedmiuset czterdziestu trzech; 
Mężczyźni z Rama i Geba – sześciuset dwudziestu jeden; 
Mężczyźni z Mikmas – stu dwudziestu dwóch; 
Mężczyźni z Betel i Aj – stu dwudziestu i trzech; 
Mężczyźni z drugiego Nebo – pięćdziesięciu dwóch; 
Synów drugiego Elama – tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech; 
Synów Charima – trzystu dwudziestu; 
Synów Jerycha – trzystu czterdziestu pięciu; 
Synów z Lod, Chadida i Ono – siedmiuset dwudziestu jeden; 
Synów Senai – trzy tysiące dziewięciuset trzydziestu. 
Kapłani: synów Jedajasza, z domu Jeszuy – dziewięciuset siedemdziesięciu trzech; 
Synów Immera – tysiąc pięćdziesięciu dwóch; 
Synów Paszchura – tysiąc dwustu czterdziestu siedmiu; 
Synów Charima – tysiąc siedemnastu. 
Lewici: synów Jeszuy, Kadmiela, z synów Hodwy – siedemdziesięciu czterech. 
Śpiewacy: synów Asafa – stu czterdziestu ośmiu. 
Odźwiernych: synów Szalluma, synów Atera, synów Talmona, synów Akkuba, synów Chatity, synów Szobaja – stu trzydziestu ośmiu. 
Netinici: synowie Sichy, synowie Chaszufy, synowie Tabbaota; 
Synowie Kerosa, synowie Sii, synowie Padona; 
Synowie Lebana, synowie Chagaby, synowie Szalmaja; 
Synowie Chanana, synowie Giddela, synowie Gachara; 
Synowie Reajasza, synowie Resina, synowie Nekody; 
Synowie Gazzama, synowie Uzzy, synowie Paseacha; 
Synowie Besaja, synowie Meunitów, synowie Nefisytów; 
Synowie Bakbuka, synowie Chakufy, synowie Charchura; 
Synowie Baslita, synowie Mechidy, synowie Charszy; 
Synowie Barkosa, synowie Sisery, synowie Tamacha; 
Synowie Nesjacha, synowie Chatify; 
Synowie sług Salomona: synowie Sotaja, synowie Sofereta, synowie Peridy; 
Synowie Jaali, synowie Darkona, synowie Giddela; 
Synowie Szefatiasza, synowie Chattila, synowie Pocheret-Hassebaima, synowie Amona. 
Wszystkich Netinitów i synów sług Salomona – trzystu dziewięćdziesięciu dwóch. 
A oto ci, którzy przybyli z Tel-Melach, Tel-Charsza, Kerub, Addan i Immer, ale nie mogli wykazać domu swoich ojców i swego potomstwa – tego, czy pochodzą z Izraela. 
Synów Delajasza, synów Tobiasza, synów Nekody – sześciuset czterdziestu dwóch. 
A z kapłanów: synowie Chobajasza, synowie Kosa, synowie Barzillaja, który pojął za żonę jedną z córek Barzillaja Gileadczyka i przybrał ich imię. 
Ci szukali swego spisu według rodowodu, ale nie znaleźli, toteż zostali wykluczeni z kapłaństwa. 
Tirszata zakazał im spożywać z pokarmów najświętszych, dopóki nie pojawi się kapłan z Urim i Tummim. 
Całe to zgromadzenie liczyło czterdzieści dwa tysiące trzysta sześćdziesiąt osób; 
Nie licząc ich sług i służących, których było siedem tysięcy trzysta trzydzieścioro siedmioro. A wśród nich było dwieście czterdzieścioro pięcioro śpiewaków i śpiewaczek. 
Ich koni – siedemset trzydzieści sześć. Ich mułów – dwieście czterdzieści pięć. 
Wielbłądów – czterysta trzydzieści pięć. Osłów – sześć tysięcy siedemset dwadzieścia. 
A niektórzy z naczelników rodów dali na prace. Tirszata dał do skarbca tysiąc drachm złota, pięćdziesiąt czasz i pięćset trzydzieści szat kapłańskich. 
Niektórzy też z przedniejszych rodów dali do skarbca na pracę dwadzieścia tysięcy drachm złota i dwa tysiące dwieście min srebra. 
A to, co dała reszta ludu, wynosiło dwadzieścia tysięcy drachm złota, dwa tysiące min srebra i sześćdziesiąt siedem szat kapłańskich. 
Tak więc kapłani, Lewici, odźwierni, śpiewacy, część ludu, Netinici i cały Izrael osiedlili się w swoich miastach. A gdy nastał siódmy miesiąc, synowie Izraela mieszkali w swoich miastach.