Nehemiasza. 10. A oto ci, którzy pieczętowali: Nehemiasz, Tirszata, syn Chakaliasza, następnie Sedekiasz; Serajasz, Azariasz, Jeremiasz; Paszchur, Amariasz, Malkiasz; Chattusz, Szebaniasz, Malluk; Charim, Meremot, Obadiasz; Daniel, Ginneton, Baruch; Meszullam, Abiasz, Mijamin; Maazjasz, Bilgaj i Szemajasz. To byli kapłani. A Lewici: Jeszua, syn Azaniasza, Binnuj, jeden z synów Chenadada, Kadmiel; I bracia ich: Szebaniasz, Hodiasz, Kelita, Pelajasz, Chanan; Mika, Rechob, Chaszabiasz; Zakkur, Szerebiasz, Szebaniasz; Hodiasz, Bani i Beninu. Naczelnicy ludu: Parosz, Pachat-Moab, Elam, Zattu, Bani; Bunni, Azgad, Bebaj; Adoniasz, Bigwaj, Adin; Ater, Ezechiasz, Azzur; Hodiasz, Chaszum, Besaj; Charif, Anatot, Nebaj; Magpiasz, Meszullam, Chezir; Meszezabeel, Sadok, Jaddua; Pelatiasz, Chanan, Anajasz; Ozeasz, Chananiasz, Chaszub; Hallochesz, Pilcha, Szobek; Rechum, Chaszabna, Maasejasz; I Achiasz, Chanan, Anan; Malluk, Charim i Baana. A pozostali z ludu, kapłani, Lewici, odźwierni, śpiewacy, Netinici i wszyscy, którzy odłączyli się od narodów tych ziem do prawa Bożego: ich żony, synowie i córki, każdy zdolny i rozumny; Przyłączyli się do swoich braci i do swoich dostojników, zobowiązując się pod klątwą i przysięgą, że będą postępować według prawa Bożego, które zostało nadane przez Mojżesza, sługę Boga, że będą zachowywać i wypełniać wszystkie przykazania PANA, naszego Pana, oraz jego sądy i ustawy; I że nie damy naszych córek narodom tej ziemi ani ich córek nie weźmiemy dla naszych synów. A jeśli ludy tej ziemi będą przynosiły na sprzedaż w dzień szabatu jakikolwiek towar albo zboże, nie będziemy brać od nich w szabat ani w święto. Siódmego roku zaniechamy uprawy ziemi oraz żądania wszelkiego długu. Ustanowiliśmy sobie też zobowiązanie, że każdego roku będziemy dawać jedną trzecią sykla na służbę w domu naszego Boga; Na chleb pokładny, na nieustanną ofiarę z pokarmów, na nieustanne całopalenia, w szabaty, w dni nowiu, w święta uroczyste, na rzeczy święte, na przebłagalne ofiary za grzech dla Izraela i na wszelkie prace w domu naszego Boga. Rzuciliśmy też losy w sprawie ofiary drewna: kapłani, Lewici i lud, aby przynoszono je do domu naszego Boga według rodów, rokrocznie w oznaczonym czasie, aby było spalane na ołtarzu PANA, naszego Boga, jak jest napisane w Prawie. Będziemy też rokrocznie przynosić do domu PANA pierwociny naszej ziemi i pierwociny wszelkiego owocu każdego drzewa; I pierworodnych naszych synów, pierworodne naszego bydła, jak jest napisane w Prawie, i pierworodne naszych wołów i owiec – będziemy przynosić do domu naszego Boga, do kapłanów służących w domu naszego Boga. Również pierwociny naszych ciast i ofiar podniesionych, owoc wszelkiego drzewa, moszczu i oliwy – przyniesiemy to do kapłanów, do komnat domu naszego Boga, a dziesięcinę naszej ziemi do Lewitów, aby ci Lewici otrzymali dziesięcinę z naszej pracy we wszystkich miastach. Kapłan, syn Aarona, będzie z Lewitami, gdy będą oni pobierać dziesięcinę. A Lewici wniosą dziesięcinę z dziesięciny do domu naszego Boga, do komnat skarbca. Do tych bowiem komnat synowie Izraela i Lewiego mają przynosić ofiarę zboża, moszczu i oliwy, tam gdzie są naczynia świątyni, kapłani pełniący służbę, odźwierni i śpiewacy. Tak oto nie zaniedbamy domu naszego Boga.