Hioba.
12.
Potem Hiob odpowiedział: 
Doprawdy jesteście ludem i wraz z wami zginie mądrość. 
Ale ja również mam rozum, jak i wy, i nie jestem od was gorszy. Kto nie zna tych rzeczy? 
Jestem pośmiewiskiem dla swojego przyjaciela; ja, który wołam do Boga, a on odpowiada; sprawiedliwy i doskonały jest pośmiewiskiem. 
Ten, który jest bliski upadku, to pochodnia wzgardzona w umyśle tego, który żyje w pokoju. 
Namioty łupieżców są spokojne i bezpieczni są ci, którzy drażnią Boga, a którym Bóg obficie daje w ręce. 
Ale zapytaj zwierząt, a one cię pouczą, i ptaków nieba, a powiedzą tobie. 
Albo rozmawiaj z ziemią, a ona cię nauczy, i opowiedzą ci ryby morskie. 
Któż spośród nich wszystkich nie wie, że ręka PANA to wykonała? 
W jego ręku jest dusza wszelkiej istoty żywej i duch wszelkiego człowieka. 
Czy ucho nie bada mowy, a podniebienie nie smakuje pokarmu? 
U starców jest mądrość, a w długości dni roztropność. 
Ale u niego jest mądrość i siła, u niego rada i roztropność. 
Oto on burzy, a nikt nie może odbudować, zamyka człowieka, a nikt nie może otworzyć. 
Oto gdy zatrzyma wody, wysychają, gdy je wypuści, wywracają ziemię. 
U niego jest moc i mądrość. Do niego należy zwiedziony i zwodziciel. 
Pozbawia radców mądrości i sędziów czyni głupcami. 
Rozwiązuje więzy królów i przepasuje ich biodra pasem. 
Odprowadza złupionych książąt i wywraca mocarzy. 
Odbiera mowę prawdomównym i zabiera starcom rozsądek. 
Wylewa pogardę na książąt i osłabia siły mocarzy. 
On odsłania głębokie rzeczy z ciemności i wyprowadza na światło cień śmierci. 
Rozmnaża narody i wytraca je, rozszerza narody i pomniejsza je. 
On zabiera serca przełożonym ludu ziemi i sprawia, że błądzą po pustyni bezdrożnej; 
I chodzą po omacku w ciemności bez światła, i sprawia, że zataczają się jak pijani.