Psalmów.
44.
Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych. 
Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś. 
Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie. 
Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi. 
Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników. 
Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz; 
Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą. 
Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. Sela. 
Teraz jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami. 
Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas. 
Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan. 
Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży. 
Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają. 
Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami. 
Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa; 
Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela. 
To wszystko nas spotkało, a jednak nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza. 
Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki; 
Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci. 
Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga; 
Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca. 
Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź. 
Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki. 
Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku? 
Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi. 
Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.