Psalmów.
109.
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz; 
Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym; 
Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny. 
Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się za nich modliłem. 
Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość. 
Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy. 
Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech. 
Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny. 
Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową. 
Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą z dala od swoich opustoszałych miejsc. 
Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią owoc jego pracy. 
Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami. 
Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu. 
Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony. 
Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich; 
Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić. 
Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; skoro nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali. 
Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości. 
Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje. 
Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy. 
Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie. 
Jestem bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione. 
Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę. 
Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu. 
Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; gdy mnie widzą, kiwają głowami. 
Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia; 
Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś. 
Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; gdy powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli. 
Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem. 
Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić; 
Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.