Psalmów.
147.
Chwalcie PANA, bo dobrze jest śpiewać naszemu Bogu; jest to bowiem miłe i piękna jest chwała. 
PAN buduje Jeruzalem i gromadzi rozproszonych Izraela. 
On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany. 
On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu. 
Wielki jest nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona. 
PAN podnosi pokornych, a niegodziwych poniża aż do ziemi. 
Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy; 
Który okrywa niebiosa obłokami i przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach; 
Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym do niego. 
Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny. 
PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu. 
Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie. 
On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie. 
Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą. 
On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo. 
On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół. 
Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem? 
Posyła swoje słowo i lody topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają. 
Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi. 
Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.