Przysłów.
9.
Mądrość zbudowała sobie dom i wyciosała siedem słupów; 
Zabiła swoje bydło, zmieszała wino i zastawiła stół; 
Rozesłała swoje służące, woła na szczytach najwyższych miejsc miasta: 
Ktokolwiek jest prostym, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi: 
Chodźcie, jedzcie mój chleb i pijcie wino, które zmieszałam. 
Porzućcie głupotę, a będziecie żyli, i chodźcie drogą roztropności. 
Kto upomina szydercę, ściąga na siebie hańbę, a kto strofuje niegodziwego, ten się plami. 
Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził; strofuj mądrego, a będzie cię miłował. 
Upomnij mądrego, a będzie mądrzejszy; poucz sprawiedliwego, a pomnoży swą wiedzę. 
Początkiem mądrości jest bojaźń PANA, a wiedza o tym, co święte, to rozum. 
Bo dzięki mnie rozmnożą się twoje dni i przedłużą się lata twojego życia. 
Jeśli będziesz mądry, tobie samemu będzie służyła twoja mądrość; a jeśli szydercą, sam poniesiesz szkodę. 
Głupia kobieta jest wrzaskliwa, prosta i nic nie rozumie; 
Siedzi u drzwi swego domu, na krześle, na wysokich miejscach w mieście; 
Aby wołać na przechodzących, którzy idą prosto swoimi ścieżkami: 
Ktokolwiek jest prosty, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi: 
Kradzione wody są słodkie, a chleb jedzony pokątnie smaczny. 
Ale on nie wie, że tam są umarli, że jej zaproszeni są w głębinach piekła.