Žalmi.
49.
Oleske, ko ľidžal o bašaviben. Le Korachengro žalmos. 
Šunen oda, savore narodale! Šunen mištes, savore, so dživen pro svetos, 
savore manušale, tumen o barvale the o čore. 
Miro muj vakerela o goďaver lava a o gondoľišagi mire jileskre tumen dena goďi. 
Visarava miro kan ko prislovje, paš o hangos la harfakro phenava avri miro garuďipen. 
Soske man te darav andro nalačhe dživesa, akor sar pes pre ma rozthoven o ňeprijaťeľa? 
On pes muken pre peskro majetkos a presikaven pes but barvaľipnaha. 
Ňiko našťi cinel avri o dživipen avreske, aňi vaš peskri duša našťi počinel le Devleske. 
Bo e cena vaš o dživipen hiňi igen bari, o manuš šoha našťi počinel dos, 
hoj te dživel furt a hoj šoha te na merel. 
Se sako dikhel, hoj the o goďaver meren; o diline the o nagoďaver tiš meren a peskro barvaľipen muken avrenge. 
O hrobi hin lengre khera pro furt, bešen ode pokoleňje pro pokoleňje, kajte pes o phuva vičinenas pal lengre nava. 
Ňisave manušes našťi zachraňinel o barvaľipen le meribnastar, merela avke sar the o džviri. 
Kavke doperena ola, ko pes muken korkore pre peste, the ola, ko pal lende džan a prilen lengro vakeriben. 
Hine sar o bakre, so hine avrikidle pre oda, hoj te džan pro than le mulengro; o meriben ela lengro pasťjeris. Tosara o čače manuša vladňinena upral lende a lengro ťelos kirňola andro than le mulengro dur lengre barikane kherendar. 
Ale miri duša o Del cinela avri andral e zor le meribnaskri a lela man paš peste. 
Ma dara tut, sar vareko barvaľol, sar leske barol o šukariben andro kher, 
bo sar merela, ňič peha na lela; leskro barvaľipen leha na džala tele andro hrobos. 
Kajte pre peste phenel, medik dživel, hoj hino požehňimen – a o manuša les lašaren, hoj leske savoro avel avri – 
the avke leskri duša džala ode, kaj hine leskre papi, a šoha na dikhena o švetlos le dživipnaskro. 
O barvalo manuš, saves nane goďi, merela avke sar the o džviri.