Prislovja.
6.
Čhavo miro, te tut zaručinďal vaš tiro susedas a phandľal tut andre zmluva vaš aver manuš; 
te tut zachudňal andre oda, so vakerehas le mujeha, a zakerďal tut andro lava, so phenďal; 
ta ker kada, čhavo miro, hoj tut te zachraňines, bo dochudňal tut tel e zor avre dženeske: Dža a igen tut leske mang, hoj tuha te zrušinel e zmluva; 
ma de te sovel tire jakhenge a ma dža te pašľol, medik leha na vakereha! 
Le tut avri olestar, sar e srnka denašel le poľovňikoske, sar o čiriklo ľecinel andral o vasta oleske, ko les chudel. 
Tu, so sal leňivo, dža ko mravci, dikh o dromora le mravcengre a sikľuv! 
Kajte len nane vodcas abo veľiťeľis, a ňiko pre lende na ačhel pre buči, 
ňilaje peske skiden o chaben, a sar hin e žatva, sthoven peske o maro. 
Leňivcona, dži kana kames te pašľol? Kana ušťeha andral o soviben? 
Te tuke phenes: „Mek sikra mange sovav, mek sikra mange pašľuvav, sikra mange prethovav o vasta a odpočovinav mange,“ 
akor jekhvareste pre tu avela o čoripen sar o zbujňikos the e bokh sar o vizbrojimen murš. 
O bijedevleskro the nalačho manuš hin oda, ko furt vakerel o klamišagos, 
džmurkinel la jakhaha, le pindreha del te džanel a sikavel le angušteha; 
andre peskro previsardo jilo furt gondoľinel, sar te kerel o nalačhipen a všadzik rozľidžal o vesekedišagi. 
Vašoda pre leste avela jekhvareste o baro nasvaľiben, ela zňičimen a ňič leske na pomožinela. 
Šov veci o RAJ našťi avri ačhel, efta veci leske džungľol: 
O barikane jakha; e falošno čhib; o vasta, so čhoren avri o ňevinno rat; 
o jilo, so gondoľinel avri o nalačhipen; o pindre, so igen siďaren te kerel o nalačho; 
o falošno švedkos, savo vakerel o klamišagos, the oda manuš, savo rozľidžal o vesekedišagi maškar o phrala. 
Čhavo miro, doľiker o prikazaňja tire dadeskre a ma omuk tira dakro sikaviben! 
Priphand tuke len pre tiro jilo pro furt a zaker tuke len pašal tiri meň! 
Sar džaha, ľidžana tut; sar zasoveha, stražinena tut; sar ušťeha andral o soviben, sikavena tut. 
Kala prikazaňja hine sar e lampa, o sikaviben sar o švetlos, o dovakeribena la kazňakre hine o drom le dživipnaskro, 
so tut chraňinena la nalačha džuvľatar the le gule lavendar avre muršeskra romňatar. 
Ma cirde tut pal lakro šukariben andre tiro jilo a ma de tut lakre jakhenge te sphandel andre. 
O murš šaj peske cinel la lubňa vaš jekh maro, ale avre dženeskri romňi leske kamel te lel o vzacno dživipen. 
Šaj ľidžal o murš andre peskri žeba o jagale angara avke, hoj peske te na labarel o gada? 
Abo šaj phirel o manuš pal o jagale angara avke, hoj peske te na labarel o pindre? 
Avke ela oleha, ko džal te pašľol avra dženeskra romňaha, sako, ko pes latar chudela, na ela bi o trestos. 
O manuša na dikhen tele le živaňis, te peske čorel o chaben, sar hino bokhalo; 
ale te les paš oda chuden, mušinel oda te visarel pale eftavar, kajte les oda moľahas savoro barvaľipen, so les hin andro kher. 
Ale oda, ko kerel o lubipen avra džuvľaha, našaďa e goďi; ko ada kerel, zňičinela pes korkores. 
Ajso dženo ela mardo a teledikhlo a e ladž ačhela pre leste furt. 
Sar o rom žjarlinel pre džuvľi, igen choľisaľol a na sajinela ole muršes, sar leske džala te del pale. 
Ov na priačhela pre ňisave love; na dela pes te prepočinel aňi but lovenca.