Zjaveňje.
15.
A dikhľom aver znameňje pro ňebos, baro the igen čudno: efta aňjelen le efta posledne ranenca, bo lenca pes dokerela e choľi le Devleskri. 
Dikhľom ajso vareso sar cakluno moros mišimen la jagaha. Dikhľom the olen, ko zviťazinde upral e šelma, upral lakro obrazis the upral o čislos lakre naveskro, hoj ačhenas pro cakluno moros. A sas len o harfi, so len diňa o Del. 
A giľavenas e giľi le Mojžišoskri, savo služinelas le Devleske, the e giľi le Bakroreskri: „Baro a igen šukar hino oda, so tu keres, Rajeja, Nekzoraleder Devla! Spravodľiva a čačipnaskre hine tire droma, ó, Kraľina le narodengro! 
Ko pes tutar na daranďiľahas, ó, Rajeja, a na lašarďahas tiro nav? Bo ča tu jekh sal Sveto! Savore narodi avena a klaňinena pes anglal tu, bo pes sikade tire spravodľiva sudi.“ 
Paľis dikhľom, sar pes phundraďa o chramos andro ňebos, o Svetostankos. 
Andral o chramos avle avri efta aňjela, saven sas o efta rani. Sas urde andro igen parne gada a sas prephandle le somnakune pasenca prekal e hruďa. 
A jekh le štare džide bitosťendar diňa le efta aňjelenge o efta somnakune kuča, pherde le Devleskra choľaha, savo hino džido pro furt. 
O chramos pes naplňinďa le thuveha, savo avelas le Devleskra slavatar the zoratar. Ňiko našťi geľa andro chramos, medik na sas dokerde o efta rani le efta aňjelengre.