Фаптеле.
12.
Кам пе ачеяшь време, ымпэратул Ирод а пус мыниле пе уний дин Бисерикэ, пентру ка сэ-й кинуяскэ, 
ши а учис ку сабия пе Иаков, фрателе луй Иоан. 
Кынд а вэзут кэ лукрул ачеста плаче иудеилор, а май пус мына ши пе Петру. (Ерау зилеле Празникулуй Азимелор.) 
Дупэ че л-а принс ши л-а бэгат ын темницэ, л-а пус суб паза а патру чете де кыте патру осташь, ку гынд ка дупэ Паште сэ-л скоатэ ынаинтя нородулуй. 
Деч Петру ера пэзит ын темницэ, ши Бисерика ну ынчета сэ ыналце ругэчунь кэтре Думнезеу пентру ел. 
Ын ноаптя зилей кынд авя де гынд Ирод сэ-л ынфэцишезе ла жудекатэ, Петру дормя ынтре дой осташь, легат де мынь ку доуэ ланцурь, ши ниште пэзиторь пэзяу темница ла ушэ. 
Ши ятэ, ун ынӂер ал Домнулуй а стат лынгэ ел пе неаштептате ши о луминэ а стрэлучит ын темницэ. Ынӂерул а дештептат пе Петру, ловинду-л ын коастэ, ши й-а зис: „Скоалэ-те, юте!” Ланцуриле й-ау кэзут жос де пе мынь. 
Апой, ынӂерул й-а зис: „Ынчинӂе-те ши лягэ-ць ынкэлцэминтя.” Ши ел а фэкут аша. Ынӂерул й-а май зис: „Ымбракэ-те ын хайнэ ши вино дупэ мине.” 
Петру а ешит афарэ ши а мерс дупэ ел, фэрэ сэ штие дакэ че фэчя ынӂерул есте адевэрат. И се пэря кэ аре о ведение. 
Дупэ че ау трекут де стража ынтый ши а доуа, ау ажунс ла поарта де фер, каре дэ ын четате, ши еа ли с-а дескис сингурэ; ау ешит ши ау трекут ынтр-о улицэ. Ындатэ, ынӂерул а плекат де лынгэ ел. 
Кынд шь-а венит Петру ын фире, а зис: „Акум вэд ку адевэрат кэ Домнул а тримис пе ынӂерул Сэу ши м-а скэпат дин мына луй Ирод ши де ла тот че аштепта попорул иудеу.” 
Дупэ че шь-а дат бине сяма де челе ынтымплате, с-а ындрептат спре каса Марией, мама луй Иоан, зис ши Марку, унде ерау адунаць мулць лаолалтэ ши се ругау. 
А бэтут ла уша каре дэдя ын придвор, ши о служникэ, нумитэ Рода, а венит сэ вадэ чине е. 
А куноскут гласул луй Петру ши, де букурие, ын лок сэ дескидэ, а алергат ынэунтру сэ дя де весте кэ Петру стэ ынаинтя порций. 
„Ешть небунэ!” й-ау зис ей. Дар еа стэруя ши спуня кэ ел есте. Ей, димпотривэ, зичяу: „Есте ынӂерул луй.” 
Петру ынсэ бэтя мереу. Ау дескис ши ау рэмас ынкремениць кынд л-ау вэзут. 
Петру ле-а фэкут семн ку мына сэ такэ, ле-а историсит кум ыл скосесе Домнул дин темницэ ши а зис: „Спунець лукрул ачеста луй Иаков ши фрацилор.” Апой а ешит ши с-а дус ынтр-алт лок. 
Кынд с-а фэкут зиуэ, осташий ау фост ынтр-о маре фербере, ка сэ штие че с-а фэкут Петру. 
Ирод, дупэ че л-а кэутат ын тоате пэрциле ши ну л-а афлат, а луат ла черчетаре пе пэзиторь ши а порунчит сэ-й омоаре. Ын урмэ, с-а коборыт дин Иудея ла Чезарея, ка сэ рэмынэ аколо. 
Ирод ера фоарте мыният пе чей дин Тир ши дин Сидон. Дар ачештя ау венит тоць ынтр-ун гынд ла ел ши, дупэ че ау кыштигат де партя лор пе Бласт, каре ера май маре песте одая де дормит а ымпэратулуй, ау черут паче, пентру кэ цара лор се хрэня дин цара ымпэратулуй. 
Ынтр-о зи анумитэ, Ирод с-а ымбрэкат ку хайнеле луй ымпэрэтешть, а шезут пе скаунул луй ымпэрэтеск ши ле ворбя. 
Нородул а стригат: „Глас де Думнезеу, ну де ом!” 
Ындатэ л-а ловит ун ынӂер ал Домнулуй, пентру кэ ну дэдусе славэ луй Думнезеу. Ши а мурит мынкат де вермь. 
Ынсэ Кувынтул луй Думнезеу се рэспындя тот май мулт, ши нумэрул ученичилор се мэря. 
Барнаба ши Саул, дупэ че шь-ау ымплинит ынсэрчинаря, с-ау ынторс дин Иерусалим, луынд ку ей пе Иоан, зис ши Марку.