Ⅰ പവിത്ര ആത്മാ സ്പഷ്ടമ് ഇദം വാക്യം വദതി ചരമകാലേ കതിപയലോകാ വഹ്നിനാങ്കിതത്വാത്

Ⅱ കഠോരമനസാം കാപട്യാദ് അനൃതവാദിനാം വിവാഹനിഷേധകാനാം ഭക്ഷ്യവിശേഷനിഷേധകാനാഞ്ച

Ⅲ ഭൂതസ്വരൂപാണാം ശിക്ഷായാം ഭ്രമകാത്മനാം വാക്യേഷു ച മനാംസി നിവേശ്യ ധർമ്മാദ് ഭ്രംശിഷ്യന്തേ| താനി തു ഭക്ഷ്യാണി വിശ്വാസിനാം സ്വീകൃതസത്യധർമ്മാണാഞ്ച ധന്യവാദസഹിതായ ഭോഗായേശ്വരേണ സസൃജിരേ|

Ⅳ യത ഈശ്വരേണ യദ്യത് സൃഷ്ടം തത് സർവ്വമ് ഉത്തമം യദി ച ധന്യവാദേന ഭുജ്യതേ തർഹി തസ്യ കിമപി നാഗ്രാഹ്യം ഭവതി,

Ⅴ യത ഈശ്വരസ്യ വാക്യേന പ്രാർഥനയാ ച തത് പവിത്രീഭവതി|

Ⅵ ഏതാനി വാക്യാനി യദി ത്വം ഭ്രാതൃൻ ജ്ഞാപയേസ്തർഹി യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യോത്തമ്ഃ പരിചാരകോ ഭവിഷ്യസി യോ വിശ്വാസോ ഹിതോപദേശശ്ച ത്വയാ ഗൃഹീതസ്തദീയവാക്യൈരാപ്യായിഷ്യസേ ച|

Ⅶ യാന്യുപാഖ്യാനാനി ദുർഭാവാനി വൃദ്ധയോഷിതാമേവ യോഗ്യാനി ച താനി ത്വയാ വിസൃജ്യന്താമ് ഈശ്വരഭക്തയേ യത്നഃ ക്രിയതാഞ്ച|

Ⅷ യതഃ ശാരീരികോ യത്നഃ സ്വൽപഫലദോ ഭവതി കിന്ത്വീശ്വരഭക്തിരൈഹികപാരത്രികജീവനയോഃ പ്രതിജ്ഞായുക്താ സതീ സർവ്വത്ര ഫലദാ ഭവതി|

Ⅸ വാക്യമേതദ് വിശ്വസനീയം സർവ്വൈ ർഗ്രഹണീയഞ്ച വയഞ്ച തദർഥമേവ ശ്രാമ്യാമോ നിന്ദാം ഭുംജ്മഹേ ച|

Ⅹ യതോ ഹേതോഃ സർവ്വമാനവാനാം വിശേഷതോ വിശ്വാസിനാം ത്രാതാ യോഽമര ഈശ്വരസ്തസ്മിൻ വയം വിശ്വസാമഃ|

Ⅺ ത്വമ് ഏതാനി വാക്യാനി പ്രചാരയ സമുപദിശ ച|

Ⅻ അൽപവയഷ്കത്വാത് കേനാപ്യവജ്ഞേയോ ന ഭവ കിന്ത്വാലാപേനാചരണേന പ്രേമ്നാ സദാത്മത്വേന വിശ്വാസേന ശുചിത്വേന ച വിശ്വാസിനാമ് ആദർശോ ഭവ|

ⅩⅢ യാവന്നാഹമ് ആഗമിഷ്യാമി താവത് ത്വ പാഠേ ചേതയനേ ഉപദേശേ ച മനോ നിധത്സ്വ|

ⅩⅣ പ്രാചീനഗണഹസ്താർപണസഹിതേന ഭവിഷ്യദ്വാക്യേന യദ്ദാനം തുഭ്യം വിശ്രാണിതം തവാന്തഃസ്ഥേ തസ്മിൻ ദാനേ ശിഥിലമനാ മാ ഭവ|

ⅩⅤ ഏതേഷു മനോ നിവേശയ, ഏതേഷു വർത്തസ്വ, ഇത്ഥഞ്ച സർവ്വവിഷയേ തവ ഗുണവൃദ്ധിഃ പ്രകാശതാം|

ⅩⅥ സ്വസ്മിൻ ഉപദേശേ ച സാവധാനോ ഭൂത്വാവതിഷ്ഠസ്വ തത് കൃത്വാ ത്വയാത്മപരിത്രാണം ശ്രോതൃണാഞ്ച പരിത്രാണം സാധയിഷ്യതേ|