2 Corinthians. 13. etattRtIyavAram ahaM yuSmatsamIpaM gacchAmi tena sarvvA kathA dvayostrayANAM vA sAkSiNAM mukhena nizceSyate| pUrvvaM ye kRtapApAstebhyo'nyebhyazca sarvvebhyo mayA pUrvvaM kathitaM, punarapi vidyamAnenevedAnIm avidyamAnena mayA kathyate, yadA punarAgamiSyAmi tadAhaM na kSamiSye| khrISTo mayA kathAM kathayatyetasya pramANaM yUyaM mRgayadhve, sa tu yuSmAn prati durbbalo nahi kintu sabala eva| yadyapi sa durbbalatayA kruza Aropyata tathApIzvarIyazaktayA jIvati; vayamapi tasmin durbbalA bhavAmaH, tathApi yuSmAn prati prakAzitayezvarIyazaktyA tena saha jIviSyAmaH| ato yUyaM vizvAsayuktA Adhve na veti jJAtumAtmaparIkSAM kurudhvaM svAnevAnusandhatta| yIzuH khrISTo yuSmanmadhye vidyate svAnadhi tat kiM na pratijAnItha? tasmin avidyamAne yUyaM niSpramANA bhavatha| kintu vayaM niSpramANA na bhavAma iti yuSmAbhi rbhotsyate tatra mama pratyAzA jAyate| yUyaM kimapi kutsitaM karmma yanna kurutha tadaham Izvaramuddizya prArthaye| vayaM yat prAmANikA iva prakAzAmahe tadarthaM tat prArthayAmaha iti nahi, kintu yUyaM yat sadAcAraM kurutha vayaJca niSpramANA iva bhavAmastadarthaM| yataH satyatAyA vipakSatAM karttuM vayaM na samarthAH kintu satyatAyAH sAhAyyaM karttumeva| vayaM yadA durbbalA bhavAmastadA yuSmAn sabalAn dRSTvAnandAmo yuSmAkaM siddhatvaM prArthayAmahe ca| ato hetoH prabhu ryuSmAkaM vinAzAya nahi kintu niSThAyai yat sAmarthyam asmabhyaM dattavAn tena yad upasthitikAle kAThinyaM mayAcaritavyaM na bhavet tadartham anupasthitena mayA sarvvANyetAni likhyante| he bhrAtaraH, zeSe vadAmi yUyam Anandata siddhA bhavata parasparaM prabodhayata, ekamanaso bhavata praNayabhAvam Acarata| premazAntyorAkara Izvaro yuSmAkaM sahAyo bhUyAt| yUyaM pavitracumbanena parasparaM namaskurudhvaM| pavitralokAH sarvve yuSmAn namanti| prabho ryIzukhrISTasyAnugraha Izvarasya prema pavitrasyAtmano bhAgitvaJca sarvvAn yuSmAn prati bhUyAt| tathAstu|