kalasinaH. 3. yadi yUyaM khrISTena sArddham utthApitA abhavata tarhi yasmin sthAne khrISTa Izvarasya dakSiNapArzve upaviSTa Aste tasyorddhvasthAnasya viSayAn ceSTadhvaM| pArthivaviSayeSu na yatamAnA UrddhvasthaviSayeSu yatadhvaM| yato yUyaM mRtavanto yuSmAkaM jIvitaJca khrISTena sArddham Izvare guptam asti| asmAkaM jIvanasvarUpaH khrISTo yadA prakAziSyate tadA tena sArddhaM yUyamapi vibhavena prakAziSyadhve| ato vezyAgamanam azucikriyA rAgaH kutsitAbhilASo devapUjAtulyo lobhazcaitAni rpAिthavapuruSasyAGgAni yuSmAbhi rnihanyantAM| yata etebhyaH karmmabhya AjJAlaGghino lokAn pratIzvarasya krodho varttate| pUrvvaM yadA yUyaM tAnyupAjIvata tadA yUyamapi tAnyevAcarata; kintvidAnIM krodho roSo jihiMsiSA durmukhatA vadananirgatakadAlapazcaitAni sarvvANi dUrIkurudhvaM| yUyaM parasparaM mRSAkathAM na vadata yato yUyaM svakarmmasahitaM purAtanapuruSaM tyaktavantaH svasraSTuH pratimUrtyA tattvajJAnAya nUtanIkRtaM navInapuruSaM parihitavantazca| tena ca yihUdibhinnajAtIyayozchinnatvagacchinnatvaco rmlecchaskuthIyayo rdAsamuktayozca ko'pi vizeSo nAsti kintu sarvveSu sarvvaH khrISTa evAste| ataeva yUyam Izvarasya manobhilaSitAH pavitrAH priyAzca lokA iva snehayuktAm anukampAM hitaiSitAM namratAM titikSAM sahiSNutAJca paridhaddhvaM| yUyam ekaikasyAcaraNaM sahadhvaM yena ca yasya kimapyaparAdhyate tasya taM doSaM sa kSamatAM, khrISTo yuSmAkaM doSAn yadvad kSamitavAn yUyamapi tadvat kurudhvaM| vizeSataH siddhijanakena premabandhanena baddhA bhavata| yasyAH prAptaye yUyam ekasmin zarIre samAhUtA abhavata sezvarIyA zAnti ryuSmAkaM manAMsyadhitiSThatu yUyaJca kRtajJA bhavata| khrISTasya vAkyaM sarvvavidhajJAnAya sampUrNarUpeNa yuSmadantare nivamatu, yUyaJca gItai rgAnaiH pAramArthikasaGkIrttanaizca parasparam Adizata prabodhayata ca, anugRhItatvAt prabhum uddizya svamanobhi rgAyata ca| vAcA karmmaNA vA yad yat kuruta tat sarvvaM prabho ryIzo rnAmnA kuruta tena pitaram IzvaraM dhanyaM vadata ca| he yoSitaH, yUyaM svAminAM vazyA bhavata yatastadeva prabhave rocate| he svAminaH, yUyaM bhAryyAsu prIyadhvaM tAH prati paruSAlApaM mA kurudhvaM| he bAlAH, yUyaM sarvvaviSaye pitrorAjJAgrAhiNo bhavata yatastadeva prabhoH santoSajanakaM| he pitaraH, yuSmAkaM santAnA yat kAtarA na bhaveyustadarthaM tAn prati mA roSayata| he dAsAH, yUyaM sarvvaviSaya aihikaprabhUnAm AjJAgrAhiNo bhavata dRSTigocarIyasevayA mAnavebhyo rocituM mA yatadhvaM kintu saralAntaHkaraNaiH prabho rbhAीtyA kAryyaM kurudhvaM| yacca kurudhve tat mAnuSamanuddizya prabhum uddizya praphullamanasA kurudhvaM, yato vayaM prabhutaH svargAdhikArarUpaM phalaM lapsyAmaha iti yUyaM jAnItha yasmAd yUyaM prabhoH khrISTasya dAsA bhavatha| kintu yaH kazcid anucitaM karmma karoti sa tasyAnucitakarmmaNaH phalaM lapsyate tatra ko'pi pakSapAto na bhaviSyati|