Ayuba.
14.
«Adama, ginɛ bari di, a xa simaya dunke, kɔntɔfili gbo a ma. 
A luxi nɛ alɔ fuge naxan minima, a fa xaba. A luxi nɛ alɔ niini naxan mu buma. 
I wama n maniyafe na nan na, i xa n makiiti? 
Nde nɔma sɛniyɛnyi raminide sɛniyɛntareɲa kui? Mixi yo! 
Xa i tan nan mixi xa simaya kɔnti ragirixi, xa i tan nan natɛ tongoxi a xa simaya kɔnti dande ma, 
i xa gbilen a fɔxɔ ra, alako a xa a malabu alɔ walikɛ a malabuma ki naxɛ wali raɲɔnyi.» 
«Xa wuri bili na a ra nu, a na xaba, a xuntunyi man gbilenma nɛ ɲingi ra, a salonyie man fan. 
Xa a sanke sa bu bɔxi bun ma, a xuntunyi tan naxa faxa bɛndɛ kui, 
tunɛ birɛ, a man nɔma findide a ra alɔ a singe. 
Kɔnɔ adamadi tan, xa a faxa, a sɛnbɛ birin ɲɔnma nɛ, a mu baloxi sɔnɔn. 
Baa nun xure nɔma xɔride, 
kɔnɔ adamadi laaxiraxi mu kelima, fo koore xa ɲɔn, a fa xunu. 
A xɔli n ma i xa n nɔxun aligiyama, han i xa xɔnɛ dangima tɛmui naxɛ, i fa ratu n ma. 
Kɔnɔ Adama na faxa, a man gbilenma balo ra? N mamɛ tima nɛ n ma wali kui, han n ɲɔxɔɛ fa tɛmui. 
I na n xili, n fama i xa xili ratinde, barima i wama nɛ i xa daali xɔn. 
Yakɔsi i n sanyi tongo ki birin igbɛma. I mu n ma yunubie toma. 
N ma fe ɲaaxie nɔxun bɛki kui, n ma yunubie xafari!» 
«Kɔnɔ geya birama a yensen yɛ, fanye tala a yire, 
ye kira rabɔɔ gɛmɛe xɔn ma, a bɔxi bɛndɛ xanin a xun. I fan adamadi xaxili tide rabama na ki nɛ. 
I nɔma adama ra, a fa faxa. I na gɛ a tɔɔrɔde, i a xanin aligiyama. 
Xa a xa die binyɛ sɔtɔma, a mu na kolon. Xa binyɛ bama e ma, a mu na toma. 
Adama xa tɔɔrɛ gbo duniɲa bɛndɛ fuɲi fari, a bɔɲɛ luma sunnunyi kui.»