يَبُرَ. 110. دَوُدَ شَ بّيتِ عَلَتَلَ شَ مَسٍنيِ ﭑ مَرِفِ بّ؛ «عِ مَفٌرٌ ﭑ يِقَنيِ مَ، هَن ﭑ شَ عِ سَنيِ تِ عِ يَشُييٍ قَرِ.» عَلَتَلَ عِ سّنبّ رَفبٌمَ نّ كٍلِقٍ سِيٌنِ، هَن عِ عِ يَشُييٍ يَمَرِ. عِ شَ سْورِيٍ لُمَ نّ عِ قْشْ رَ فٍرٍ كُي. نَ كُيٍ نَ عِبَ سُبَشّ مَ، عِ سّنبّ فبٌمَ نّ سّنِيّنيِ كُي عَلْ عِ قٌنِكٍ وَشَتِ. عَلَتَلَ بَرَ عَ كَلِ يِ لَايِدِ رَ، نَشَن مُ كَنَمَ؛ «ﭑ بَرَ عِ قِندِ سّرّشّدُبّ رَ عَبَدَن، عَ مٍلٍكِسٍدٍكِ دَاشِ.» مَرِفِ لُمَ عِ يِقَنيِ مَ، عَ مَنفّيٍ كَنَمَ نّ عَ شَ شْنّ لْشْي. عَ عَ شَ كِيتِ رَحّرّ مَ نّ حَمَنّيٍ قَرِ، عَ عٍ سْنتْ، عَ مَنفّ شُنفبٍ ندٍ شُن نَكَنَ. مَنفّ شُرٍ يٍ مِنمَ كِرَ عِ. عَ شُن نَكٍلِمَ نَ نَن مَ.