يَبُرَ. 137. مُشُ نُ دْشْشِ بَبِلْن شُرٍيٍ دّ رَ سِيٌنِ شَ قٍ رَتُقٍ رَ. مُشُ نُ بَرَ مُشُ شَ كْرَيٍ فبَكُ وُرِ بِلِيٍ كْن نَ. مُشُ يَشُييٍ نُ سِيٌنِ بّيتِيٍ مَشْرِن مُشُ مَ، عٍ نُ وَ مَ بّيتِ سّيوَشِ ندٍ شْن. عٍ نَشّ، «سِيٌنِ بّيتِ ندٍ بَ مُشُ بّ.» مُشُ نْمَ بّيتِ بَدٍ عَلَتَلَ بّ يِ كٌنيِيَ كُي دِ؟ دَرِ سَلَمُ، شَ ﭑ نّيمُ عِ مَ، ﭑ بّلّشّ نَشَ نْ كْرَ رَبٍرٍدٍ سْنْن، ﭑ نّنيِ شَ كَنكَن ﭑ دّ كُي. نَ شَ رَبَ ﭑ نَ شَ عَ سَ لِ ﭑ نَشَ نّيمُ دَرِ سَلَمُ مَ، شَ عَ شَ قٍ مُ قِندِ ﭑ مَ سّيوّ رَ. عَلَتَلَ، عِ شَ رَتُ عٍدٌنكَيٍ شَ قٍ رَبَ مَ دَرِ سَلَمُ شَ نِمِسّ لْشْي. عٍ تَن نَن نُ عَ قَلَمَ، «وٌن شَ عَ كَنَ هَن وٌن سَ عَ بَ عَ بُنيِ رَ.» بَبِلْن، وٌ شَ شُننَفٌرٍ بَرَ فّ حَنِفٍدٍ، سّيوّ نَ عَ بّ نَشَن عِ سَرٍ رَفبِلٍنمَ عِ مَ، عِ قٍ حَاشِ نَشَن نَبَشِ مُشُ رَ. سّيوّ نَ مِشِ بّ نَشَن عِ شَ دِيٍ سُشُمَ، عَ عٍ بُتُشُن قَنيٍ قَرِ.