எல்லா மலைகளுக்குள்ளும் உயர்ந்ததாக நிலைநிறுத்தப்படும்;

எல்லா மக்கள் கூட்டமும் அதை நாடி ஓடி வருவார்கள்.

யாக்கோபின் இறைவனுடைய ஆலயத்திற்குப் போவோம்.

அவர் தம் வழிகளை நமக்கு போதிப்பார்” என்பார்கள்.

எருசலேமிலிருந்து யெகோவாவின் வார்த்தையும் வெளிவரும்.

எங்கும் பரந்து தூரமாயுள்ள வலிமைமிக்க

நாடுகளின் வழக்குகளை அவர் தீர்த்துவைப்பார்.

தங்கள் ஈட்டிகளை அரிவாள்களாகவும் அடித்துச் செய்துகொள்வார்கள்.

போருக்கான பயிற்சியையும் அவர்கள் கற்பதுமில்லை.

தன் சொந்த அத்திமரத்தின் கீழேயும் சுகமாய் இருப்பான்.

ஏனெனில் சேனைகளின் யெகோவாவே இதைச் சொல்லியிருக்கிறார்.

தங்கள் தெய்வங்களின் பெயரில் நடந்தாலும்,

என்றென்றும் நடப்போம் என்று சொல்வார்கள்.

“அந்த நாளில் நான் முடவர்களை ஒன்றுசேர்ப்பேன்,

என்னால் துன்பத்திற்கு உட்பட்டோரையும் கூட்டிச்சேர்ப்பேன்.”

துரத்தப்பட்டவர்களையும் ஒரு வலிமைமிக்க நாடாக்குவேன்.

யெகோவாவாகிய நானே சீயோன் மலையிலிருந்து அவர்களை அரசாளுவேன்.

சீயோன் மகளின் கோட்டையே, உனக்கோவென்றால்:

அரசுரிமை உன் மகளுக்கே வரும்.

பிரசவிக்கும் பெண்ணைப்போல் ஏன் வேதனைப்படுகிறாய்?

உன் ஆலோசகனும் அழிந்து போனானோ?

பிரசவிக்கும் பெண்ணைப்போல் துடித்து வேதனைப்படு.

விரைவில் வெளியே போகவேண்டும்.

நீ பாபிலோனுக்குப் போவாய்.

உன் பகைவர்களின் கைகளினின்றும் யெகோவாவாகிய நானே உன்னை மீட்டுக்கொள்வேன்.

உனக்கெதிராய் கூடியிருக்கிறார்கள்.

நம் கண்கள் அதைக்கண்டு கேலிசெய்து மகிழட்டும்” என்று சொல்கிறார்கள்.

அவரது திட்டத்தையும் அவர்கள் விளங்கிக்கொள்ளவில்லை.

சூடடிக்கும் களத்திற்கு அடிக்கக்கொண்டு வருவார்.

நான் உனக்கு இரும்பு கொம்புகளைக் கொடுப்பேன்.

அவற்றால் நீ அநேக மக்கள் நாடுகளை மிதித்துத் துண்டுகளாக நொறுக்குவாய்.

அவர்களின் செல்வத்தையும் பூமி முழுவதற்கும் யெகோவாவாகிய எனக்கே ஒப்படைப்பாய்.”