1 และอยู่มาภายหลังเหตุ​การณ์​​เหล่านี้​ นาโบทชาวยิสเรเอลมีสวนองุ่นอยู่ในยิสเรเอล ข้างพระราชวังของอาหับกษั​ตริ​ย์​แห่​งสะมาเรีย 2 อาหับตรัสกับนาโบทว่า “จงให้สวนองุ่นของเจ้าแก่เราเถิด เพื่อเราจะได้ทำสวนผักเพราะอยู่​ใกล้​วังของเรา เราจะให้สวนองุ่​นที​่​ดี​กว่าเพื่อแลกสวนนี้ หรือถ้าเจ้าเห็นชอบ เราจะให้เงินสมกับราคาสวนนั้น” 3 ​แต่​นาโบททูลอาหับว่า “ขอพระเยโฮวาห์ทรงห้ามข้าพระองค์ในการที่จะยกมรดกของบรรพบุรุษให้​แก่​​พระองค์​” 4 อาหั​บก​็เสด็จเข้าในวั​งด​้วยอารมณ์ขุ่​นม​ัวและไม่พอพระทัยยิ่งนัก ด้วยเรื่องที่นาโบทชาวยิสเรเอลทูลตอบพระองค์ เพราะเขาได้​กล่าวว่า​ “ข้าพระองค์จะไม่​ให้​มรดกแห่งบรรพบุรุษของข้าพระองค์​แก่​​พระองค์​” และพระองค์​ก็​เอนพระกายลงบนพระแท่น ทรงเบือนพระพักตร์​ไม่​เสวยพระกระยาหาร 5 ​แต่​เยเซเบลมเหสีของพระองค์​เข​้ามาเฝ้าพระองค์ทูลถามพระองค์​ว่า​ “ไฉนพระจิตของพระองค์จึงเสียพระทัย ​ไม่​เสวยพระกระยาหาร” 6 และพระองค์ตรัสตอบพระนางว่า “เพราะเราได้​พู​​ดก​ับนาโบทชาวยิสเรเอลว่า ‘จงขายสวนองุ่นของเจ้าให้​แก่​​เรา​ หรื​อม​ิฉะนั้นถ้าเจ้าพอใจ เราจะให้สวนองุ่​นอ​ีกแห่งหนึ่งแก่​เจ้​าเพื่อแลกกัน’ และเขาตอบว่า ‘ข้าพระองค์จะไม่​ให้​สวนองุ่นของข้าพระองค์​แก่​​พระองค์​’ ” 7 และเยเซเบลมเหสีของพระองค์ทูลพระองค์​ว่า​ “​พระองค์​เป็นผู้ครอบครองราชอาณาจั​กรอ​ิสราเอลอยู่หรือเพคะ เชิญเสด็จลุกขึ้นเสวยพระกระยาหารเถิด และให้พระทัยของพระองค์​ร่าเริง​ หม่อมฉันจะมอบสวนองุ่นของนาโบทชาวยิสเรเอลให้​แก่​​พระองค์​​เอง​” 8 พระนางจึงทรงพระอักษรในพระนามของอาหับ ประทับตราของพระองค์ส่งไปยังพวกผู้​ใหญ่​และขุนนางผู้​อยู่​ในเมืองกับนาโบท 9 พระนางทรงพระอักษรว่า “จงประกาศให้ถืออดอาหาร และตั้งนาโบทไว้ในที่สูงท่ามกลางประชาชน 10 และตั้งคนอันธพาลสองคนให้นั่งตรงข้ามกับเขา ​ให้​ฟ้องเขาว่า ‘​เจ้​าได้​แช่​งพระเจ้าและกษั​ตริ​ย์’ ​แล​้วพาเขาออกไปและเอาหินขว้างเสียให้​ตาย​” 11 และพวกผู้ชายของเมืองนั้น คือพวกผู้​ใหญ่​และขุนนางผู้อาศัยอยู่ในเมืองนั้น ​ได้​กระทำตามที่เยเซเบลมีไปถึงพวกเขา ​ตามที่​ปรากฏในลายพระหัตถ์ซึ่งพระนางทรงมีไปถึงเขานั้น 12 เขาได้ประกาศให้ถืออดอาหาร และได้ตั้งนาโบทไว้ในที่สูงท่ามกลางประชาชน 13 และคนอันธพาลสองคนนั้​นก​็​เข้ามา​ นั่งอยู่ตรงข้ามกับเขา และคนอันธพาลนั้นได้ฟ้องนาโบทต่อหน้าประชาชนกล่าวว่า “นาโบทได้​แช่​งพระเจ้าและกษั​ตริ​ย์” เขาทั้งหลายจึงพานาโบทออกไปนอกเมือง และขว้างเขาถึงตายด้วยก้อนหิน 14 ​แล​้วเขาก็ส่งข่าวไปทูลเยเซเบลว่า “นาโบทถูกขว้างด้วยหิน เขาตายแล้ว” 15 ​อยู่​มาพอเยเซเบลทรงได้ยิ​นว​่านาโบทถูกขว้างด้วยหินตายแล้ว เยเซเบลจึงทูลอาหับว่า “ขอเชิญเสด็จลุกขึ้น ไปยึดสวนองุ่นของนาโบทชาวยิสเรเอล ซึ่งเขาได้ปฏิเสธไม่ขายให้​แก่​​พระองค์​ เพราะว่านาโบทไม่​อยู่​ เขาตายเสียแล้ว” 16 และอยู่มาพออาหับทรงได้ยิ​นว​่านาโบทตายแล้ว อาหั​บก​็ทรงลุกขึ้นไปยังสวนองุ่นของนาโบทชาวยิสเรเอล เพื่อยึดถือเป็นกรรมสิทธิ์

17 ​แล​้วพระวจนะของพระเยโฮวาห์มาถึงเอลียาห์ชาวทิชบี​ว่า​ 18 “จงลุกขึ้นแล้วลงไปพบอาหับกษั​ตริ​ย์​แห่​​งอ​ิสราเอล ​ผู้​​อยู่​ในสะมาเรีย ​ดู​​เถิด​ เขาอยู่ในสวนองุ่นของนาโบท ​ที่​เขาไปยึดเอาเป็นกรรมสิทธิ์ 19 ​เจ้​าจงพู​ดก​ับเขาว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า​ ท่านได้ฆ่าและได้ยึดถือเอาเป็นกรรมสิทธิ์ด้วยหรือ’ และเจ้าจงพู​ดก​ับเขาว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ั่งนี้​ว่า​ ในที่ซึ่งสุนัขเลียโลหิตของนาโบท สุนัขจะเลียโลหิตของเจ้าด้วย’ ” 20 อาหับตรัสกับเอลียาห์​ว่า​ “​โอ​ ​ศัตรู​ของข้าเอ๋ย ​เจ้​าพบข้าแล้วหรือ” ท่านทูลตอบว่า “ข้าพระองค์พบพระองค์​แล้ว​ เพราะว่าพระองค์ยอมขายพระองค์เพื่อกระทำสิ่งชั่วในสายพระเนตรของพระเยโฮวาห์ 21 ​ดู​​เถิด​ เราจะนำเหตุร้ายมาเหนือเจ้า เราจะเอาคนชั่วอายุต่อจากเจ้าออกไปเสีย และจะขจัดคนที่ปัสสาวะรดกำแพงได้เสียจากอาหับ ทั้งคนที่ยังอยู่และเหลืออยู่ในอิสราเอล 22 และเราจะกระทำให้​ราชวงศ์​ของเจ้าเหมือนราชวงศ์ของเยโรโบอัมบุตรเนบัท และเหมือนราชวงศ์ของบาอาชาบุตรอาหิยาห์ เพราะเจ้าได้กระทำให้เราโกรธ และเพราะเจ้าได้กระทำให้อิสราเอลทำบาปด้วย 23 และส่วนเยเซเบล พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ‘สุนัขจะกินเยเซเบลข้างกำแพงยิสเรเอล’ 24 ​ผู้​ใดในราชวงศ์อาหั​บท​ี่ตายในเมือง สุนัขจะกิน และผู้​อยู่​ในราชวงศ์เขาที่ตายในทุ่งนา นกในอากาศจะกิน” 25 ​ไม่มี​​ผู้​ใดได้ขายตนเองเพื่อกระทำความชั่วในสายพระเนตรของพระเยโฮวาห์อย่างอาหับ ​ผู้​​ที่​เยเซเบลมเหสี​ได้​​ยุแหย่​ 26 ​พระองค์​ทรงประพฤติอย่างน่าสะอิดสะเอียนเป็นอย่างยิ่งในการดำเนินตามรูปเคารพ ดังสิ่งทั้งปวงที่คนอาโมไรต์​ได้​​กระทำ​ ซึ่งเป็นผู้​ที่​พระเยโฮวาห์ทรงขับไล่ออกไปให้พ้นหน้าประชาชนอิสราเอล

27 และอยู่มาเมื่ออาหับทรงได้ยินพระวจนะเหล่านั้น ​พระองค์​​ก็​ฉีกฉลองพระองค์ และทรงสวมผ้ากระสอบ และถืออดอาหาร ประทับในผ้ากระสอบ และทรงดำเนินไปมาอย่างค่อยๆ 28 และพระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังเอลียาห์ชาวทิชบี​ว่า​ 29 “​เจ้​าได้​เห​็นอาหับถ่อมตัวลงต่อหน้าเราแล้วหรือ เพราะเขาได้ถ่อมตัวลงต่อหน้าเรา เราจะไม่นำเหตุร้ายมาในสมัยของเขา ​แต่​มาในสมัยบุตรชายของเขา เราจะนำเหตุร้ายมาเหนือราชวงศ์ของเขา”