142
​ดาว​ิดได้รับความปลอบโยนเมื่อท่านอธิษฐาน มัสคิลบทหนึ่งของดาวิด คำอธิษฐานเมื่อท่านอยู่ในถ้ำ
ข้าพเจ้าร้องทูลพระเยโฮวาห์ด้วยเสียงของข้าพเจ้า ด้วยเสียงของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าวิงวอนต่อพระเยโฮวาห์ ข้าพเจ้าหลั่งคำคร่ำครวญของข้าพเจ้าออกมาต่อเบื้องพระพักตร์​พระองค์​ ข้าพเจ้าทูลเรื่องความลำบากยากเย็นของข้าพเจ้าต่อพระองค์ เมื่อจิตใจของข้าพระองค์อ่อนระอาภายใน ​พระองค์​ทรงทราบทางของข้าพระองค์ ในวิถี​ที่​ข้าพระองค์เดินไปเขาซ่อนกับไว้ดักข้าพระองค์ ข้าพระองค์มองทางขวามือและมองดู ​แต่​​ไม่มี​ใครยอมรู้จักข้าพระองค์ ข้าพระองค์​ไม่มี​​ที่หลบภัย​ ​ไม่มี​ใครเอาใจใส่​จิ​ตใจข้าพระองค์ ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ ข้าพระองค์​ว่า​ “​พระองค์​ทรงเป็​นที​่​ลี้​ภัยของข้าพระองค์ เป็นส่วนของข้าพระองค์ในแผ่นดินของคนเป็น ขอทรงฟังคำร้องทูลของข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์ตกต่ำมากนัก ขอทรงช่วยข้าพระองค์​ให้​พ้นจากผู้ข่มเหงข้าพระองค์ เพราะเขาแข็งแรงเกินกำลังข้าพระองค์ ขอทรงพาจิตใจข้าพระองค์ออกจากคุก เพื่อข้าพระองค์จะสรรเสริญพระนามของพระองค์ คนชอบธรรมจะล้อมข้าพระองค์​ไว้​เพราะพระองค์จะทรงกระทำแก่ข้าพระองค์​อย่างบริบูรณ์​”