Luka.
18.
Şi mansanbışile qopkuynbı vob, hı'sab ha'anbışis, mebınbışilqa oğançe avqa ilyaakane insanaaşis, I'see inəxübna misaala ts'ıts'av'u: 
«Q'öyre insan Allahne xaaqa ı'bəədat ha'as havayk'ananbı. Manbışda sa ıxhana farisey manasar nalok'bı sa'ana. 
Fariseyee ulyorzul cune hək'ee inəxüb düə haa'a vuxha: – Allah, Vas şukur, zı məxürna, mebın insanar xhinnena dexhava: fırıldaxçer xhinnena, qotkuyn hidya'ana xhinnena, xayaanat ha'an adamiyiy xhunaşşe xhinnena, yeyir hamana nalok'bı sa'ana xhinnena. 
Zı hammaşe ülycümee q'öne yəqqee siv aqqaqqa, gırgıne g'azancbışike yits'ıbesda pay Allahne xaaqa qoolena. 
Nalok'bı sa'anamee gırgıng'ule curayra ulyorzuliy, mang'us uleppıd xəəqə qa'as ıkkan deşiy, saccu cune koksiys ı'xhı eyheyiy: – Allah, zı bınahbınana vor, Ğu ılğeç'e yizde bınahbışike.» 
Mançile qiyğa I'see eyhen: «Farisey deş, hamana nalok'bı sa'ana Allahee qorkuna insan xhinne q'abıl ha'u, mançilqa şak-şupa mooxhe. Manıd mançil-alla, vucecar vuc axtı qa'ana Allahee avqa qa'as, vucecar vuc avqa qa'anar Allahee axtı qaa'as.»