1 Üçüncü gün, Galile’nin Kana kentinde bir düğün vardı. Yeşua’nın annesi de oradaydı. 2 Yeşua da öğrencileriyle birlikte düğüne davet edilmişti. 3 Şarapları tükenince Yeşua’nın annesi O’na, “Şarapları kalmadı” dedi.

4 Yeşua ona, “Kadın, bunun seninle benimle ne ilgisi var? Benim vaktim henüz gelmedi” dedi.

5 Annesi hizmetkârlara, “Size ne derse onu yapın” dedi. 6 Orada Yahudiler’in geleneksel temizliği için koyulmuş, her biri seksen ile yüz yirmi litre su alan altı taş küp vardı. 7 Yeşua onlara, “Küpleri suyla doldurun” dedi. Böylece küpleri ağzına kadar doldurdular. 8 Onlara, “Şimdi biraz alıp şölen başkanına götürün” dedi. Onlar da bunu yaptılar. 9 Şölen başkanı, şarap haline gelen suyu tattı. Bunun nereden geldiğini bilmiyordu ama getiren hizmetkârlar biliyordu.

Şölen başkanı güveyi çağırdı. 10 Ona, “Herkes önce iyi şarabı sunar, bol bol içildikten sonra da kötüyü çıkarır. Ama sen iyi şarabı şu ana dek sakladın!” dedi. 11 Yeşua, bu ilk belirtiyi Galile’nin Kana Köyünde yaptı ve yüceliğini gösterdi. Öğrencileri de O’na iman ettiler.

12 Bundan sonra kendisi, annesi, kardeşleri ve öğrencileri Kafernahum’a gidip orada birkaç gün kaldılar. 13 Yahudiler’in Fısıh Bayramı yakındı ve Yeşua Yeruşalem’e gitti. 14 Yeşua sığır, koyun, güvercin satanları ve para bozanları tapınakta otururken buldu. 15 İpten bir kamçı yaparak koyunlar ve sığırlarla birlikte hepsini tapınaktan dışarı attı. Para bozanların paralarını çevreye saçıp masalarını devirdi. 16 Güvercinleri satanlara, “Bunları buradan çıkarın! Babam’ın evini pazar yerine çevirmeyin!” dedi. 17 Öğrencileri, “Evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirecek” diye yazılmış olan sözü hatırladılar.

18 Bunun üzerine Yahudiler O’na, “Bunları yaptığına göre bize nasıl bir belirti göstereceksin?” diye sordular.

19 Yeşua onlara, “Bu tapınağı yıkın, üç gün içinde onu yeniden kuracağım” diye yanıtladı.

20 Bunun üzerine Yahudiler, “Bu tapınağı inşa etmek kırk altı yıl sürdü! Üç günde mi kuracaksın?” 21 Oysa Yeşua’nın sözünü ettiği tapınak kendi bedeniydi. 22 Bu nedenle Yeşua ölümden diriltildiğinde, öğrencileri O’nun bu sözünü hatırladılar. Kutsal Yazı’ya ve Yeşua’nın söylemiş olduğu söze iman ettiler.

23 Fısıh Bayramı’nda, Yeruşalem’deyken, Yeşua’nın yaptığı belirtileri gören birçok kişi O’nun adına iman etti. 24 Ama Yeşua bütün insanları tanıdığı için onlara güvenmiyordu. 25 İnsana ilişkin kimsenin O’na tanıklık etmesine ihtiyacı yoktu. Çünkü insan yüreğinden geçenleri biliyordu.