1  “Size doğrusunu söyleyeyim, koyun ağılına kapıdan girmeyip de başka yoldan giren kişi hırsız ve hayduttur. 2  Kapıdan girense koyunların çobanıdır. 3  Kapıyı bekleyen ona kapıyı açar ve koyunlar onun sesini dinler. Kendi koyunlarını adıyla çağırır ve onları dışarı çıkarır. 4  Kendi koyunlarını dışarı çıkardığında önlerinden gider ve koyunları onu izler. Çünkü onun sesini bilirler. 5  Bir yabancının ardından gitmezler, ondan kaçarlar. Çünkü yabancının sesini tanımazlar.” 6 Yeşua bu benzetmeyi onlara anlattıysa da, onlar O’nun ne demek istediğini anlamadılar.

7 Bunun üzerine Yeşua yine onlara, “Size doğrusunu söyleyeyim” dedi. “Ben koyunların kapısıyım. 8  Benden önce gelenlerin hepsi hırsız ve hayduttu, ama koyunlar onları dinlemedi. 9  Ben kapıyım. Benim aracılığımla giren kurtulur. Girer, çıkar ve otlak bulur. 10  Hırsız yalnızca çalıp, öldürmek ve yok etmek için gelir. Bense insanlar yaşama, dopdolu yaşama sahip olsunlar diye geldim. 11  Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları için yaşamını verir. 12  Koyunların çobanı ve sahibi olmayan ücretli bekçi, kurdun geldiğini görünce, koyunları bırakıp kaçar. Kurt, koyunları kapar ve onları dağıtır. 13  Adam kaçar. Çünkü ücret karşılığı tutulmuştur ve koyunları umursamaz. 14  Ben iyi çobanım. Benimkileri bilirim, onlar da beni bilir. 15  Baba’nın beni bildiği, benim de Baba’yı bildiğim gibi. Koyunlarım için canımı veririm. 16  Bu ağıldan olmayan başka koyunlarım var. Onları da getirmeliyim. Sesimi işitecekler, böylece tek çobanla tek sürü olacaklar. 17  Yaşamımı, yeniden geri almak üzere veririm. Bunun için Baba beni sever. 18  Yaşamımı kimse benden alamaz, ben kendim onu veririm. Onu vermeye de yeniden geri almaya da gücüm var. Bu buyruğu Babam’dan aldım.”

19 Bunun üzerine, bu sözlerden dolayı Yahudiler arasında yine ayrılık çıktı. 20 Birçoğu, “O iblise tutulmuş bir delidir” dedi. “Neden O’nu dinliyorsunuz?” 21 Başkaları ise, “Bunlar iblise tutulmuş bir adamın sözleri olamaz” dedi. “İblis, körlerin gözlerini açabilir mi hiç?”

22 Yeruşalem’de Tapınağın Açılışını Anma Bayramı kutlanıyordu.

23 Mevsim kıştı. Yeşua tapınakta Süleyman’nın Eyvanı’nda yürüyordu.

24 Bunun üzerine Yahudiler O’nun çevresini sardılar ve O’na, “Bizi daha ne kadar kuşku içinde bırakacaksın? Eğer Mesih isen, bize açıkça söyle” dediler.

25 Yeşua onlara şu karşılığı verdi: “Size söyledim, ama inanmıyorsunuz. Babam’ın adıyla yaptığım işler benim hakkımda tanıklık ediyor.

26  Ama siz iman etmiyorsunuz. Çünkü size söylediğim gibi benim koyunlarımdan değilsiniz. 27  Koyunlarım sesimi işitir, ben onları bilirim, onlar da peşimden gelir. 28  Onlara sonsuz yaşam veririm. Asla mahvolmayacaklar ve hiç kimse onları elimden kapamaz. 29  Onları bana veren Babam her şeyden büyüktür. Onları Babam’ın elinden kapmaya kimsenin gücü yetmez. 30  Ben ve Baba biriz.”

31 Bunun üzerine Yahudi yetkililer O’nu taşlamak için yine yerden taş aldılar. 32 Yeşua onlara şu karşılığı verdi: “Size Babam’dan birçok iyi işler gösterdim. Bu işlerden hangisi için beni taşlıyorsunuz?”

33 Yahudiler O’na, “Seni iyi işlerden dolayı değil, ettiğin küfür için taşlıyoruz. Çünkü insan olduğun halde kendini Tanrı yerine koyuyorsun” dediler.

34 Yeşua onlara şöyle karşılık verdi: “ ‘Siz ilahlarsınız dedim’ diye yasanızda yazılı değil mi? 35  Tanrı, sözünü gönderdiği kimselere ilahlar adını veriyor. Kutsal Yazı da geçerliliğini yitirmez. 36  Baba beni kendine ayırıp dünyaya gönderdi. O halde ‘Ben Tanrı’nın Oğlu’yum’ dediğim için, bana nasıl ‘Küfrediyorsun’ dersiniz? 37  Eğer Babam’ın işlerini yapmıyorsam, bana iman etmeyin. 38  Yok eğer yapıyorsam, bana iman etmeseniz bile, yapılan işlere inanın. Öyle ki Baba’nın bende, benim de Baba’da olduğumu bilip iman edesiniz.”

39 Bunun üzerine O’nu yine yakalamaya yeltendiler. Ama Yeşua ellerinden sıyrılıp gitti. 40 Yine Yarden Irmağı’nın ötesine, Yuhanna’nın başlangıçta vaftiz ettiği yere gitti ve orada kaldı. 41 Birçokları O’na geldi. “Yuhanna hiç mucize yapmadı. Ama Yuhanna’nın bu adam hakkında söylediği her şey doğru çıktı” diyorlardı. 42 Orada birçokları O’na iman etti.