14
1 Her bilge kadın kendi evini yapar,
Ama ahmak kadın onu kendi elleriyle yıkar.
2 Doğruluğunda yürüyen kişi Yahve'den korkar,
Ama yollarında sapkın olan kişi O'nu küçümser.
3 Ahmağın konuşması sırtına değnek getirir,
Ama bilgelerin dudakları kendilerini korur.
4 Öküzlerin olmadığı yerde, yemlik temizdir,
Ama bol artış öküzün gücündendir.
5 Doğru tanık yalan söylemez,
Ama yalancı tanık yalan saçar.
6 Alaycı bilgelik arar ve bulamaz,
Ama bilgi anlayışlı kişiye kolaylıkla gelir.
7 Akılsız kişiden uzak dur,
Çünkü onun dudaklarında bilgi bulamazsın.
8 Tedbirli kişinin bilgeliği kendi yolu hakkında düşünmektir,
Ama akılsızların ahmaklığı hiledir.
9 Akılsızlar günahların kefaretiyle alay ederler,
Ama doğruların arasında iyi niyet vardır.
10 Yürek kendi acısını ve sevincini bilir,
Bunları bir yabancıyla paylaşmaz. 11 Kötülerin evi yıkılacak, Ama doğruların çadırı gelişip güçlenecek.
12 Öyle yol vardır ki, insana doğru görünür,
Ama sonu ölüme götürür.
13 Gülerken bile yürek kederli olabilir,
Neşenin sonu kasvet olabilir.
14 Sadakatsiz kendi yollarının karşılığını alacaktır,
Aynı şekilde iyi insan kendi yolları için ödüllendirilecektir.
15 Saf kişi her şeye inanır,
Ama tedbirli kişi kendi yollarını dikkatle düşünür.
16 Bilge kişi kötülükten korkar ve sakınır,
Ama akılsız kişi sinirli ve düşüncesizdir.
17 Çabuk öfkelenen kişi akılsızlık eder,
Kurnaz kişiden nefret edilir.
18 Saf insanlar akılsızlığı miras alır,
Ama tedbirli olanlar bilgiyle taçlanır.
19 Kötüler iyilerin önünde,
Aşağılık olanlar da doğruların kapılarında eğilir.
20 Yoksulun kendi komşusu bile ondan uzak durur,
Ama zenginin dostları çoktur.
21 Komşusunu küçümseyen günah işler,
Ama yoksulu acıyan kutsanır.
22 Kötülük tasarlayanlar yoldan çıkmaz mı?
Ama sevgi ve sadakat iyilik tasarlayanlarındır.
23 Her ağır işte kazanç vardır,
Ama dudakların konuşması yalnızca yoksulluğa götürür.
24 Bilgelerin tacı onların zenginliğidir,
Ama akılsızların ahmaklığı onları ahmaklıkla taçlandırır.
25 Doğru tanık canlar kurtarır,
Ama yalancı tanık aldatıcıdır.
26 Yahve korkusunun içi güvenli bir kaledir,
O, onun çocuklarına da sığınak olur.
27 Yahve korkusu yaşam pınarıdır,
İnsanları ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.
28 Kralın yüceliği halkın çokluğundadır,
Ama halkın yokluğunda prensin yıkımı olur.
29 Geç öfkelenen kişinin anlayışı büyüktür,
Ama çabuk öfkelenen kişi akılsızlık gösterir.
30 Bedenin yaşamı esenlik içindeki yürektedir,
Ama kıskançlık kemikleri çürütür.
31 Yoksulu ezen onu Yaratanı aşağılar,
Ama muhtaca iyilik eden O'na saygı gösterir.
32 Kötü kişi kendi felaketiyle yıkılır,
Ama ölümde doğrunun sığınacak yeri vardır.
33 Bilgelik anlayışlı kişinin yüreğinde durur,
Hatta kendini akılsızların arasında bile bildirir.
34 Doğruluk bir ulusu yüceltir,
Ama günah her hangi bir halk için utançtır.
35 Kralın lütfu akıllıca davranan hizmetkârı içindir,
Ama öfkesi utanca neden olana karşıdır.