7
Benyaminli Kûş'un sözlerine ilişkin Davit’in Yahve’ye okuduğu şigayon
1 Ey Yahve, Tanrım, sana sığınıyorum.
Peşime düşenlerin hepsinden kurtar beni, özgür kıl.
2 Kurtaracak kimse yok diye,
Aslan gibi canımı parçalamasınlar,
Paramparça etmesinler onu.
3 Ey Yahve, Tanrım, eğer şunu yaptıysam,
Eğer elimde kötülük varsa,
4 Benimle barış içinde olan birine kötülükle karşılık verdiysem
(evet, sebepsiz yere düşmanımı soyduysam),
5 Düşman canımın peşine düşsün ve ele geçirsin beni,
Hayatımı yere çalsın,
Yüceliğimi toza katsın. Selah.
6 Öfkeyle kalk, ey Yahve.
Düşmanlarımın öfkesine karşı yüksel.
Benim için uyan. Yargıyı sen buyurdun.
7 Uluslar topluluğu çevreni sarsın.
Yücelerden onları yönet.
8 Yahve halkları yargılar,
Beni doğruluğuma göre yargıla, ey Yahve,
Dürüstlüğüme göre.
9 Kötülerin kötülüğü son bulsun,
Ama doğru olanı pekiştir,
Onların akıllarını ve yüreklerini araştıran adil Tanrı’dır.
10 Benim kalkanım Tanrı’yla olmaktır,
Yüreği doğru olanı O kurtarır.
11 Tanrı adil bir yargıçtır,
Evet, her gün öfkelenen bir Tanrı’dır.
12 Biri tövbe etmezse kılıcını biler,
Eğip yayını gerer.
13 Ona karşı ölüm silahlarını hazırlamıştır.
Alevli okları hazırdır.
14 İşte o kişi, kötülük sancısı çekiyor.
Kötülüğe gebe kalıp,
Yalan doğurdu.
15 Bir çukur kazdı,
Kazdığı çukura kendisi düştü.
16 Neden olduğu bela kendisine dönecek.
Zorbalığı kendi başına inecek.
17 Doğruluğundan ötürü Yahve’ye şükredeceğim,
Yüce Yahve'nin adını ilahilerle öveceğim.