Зәбур.
127.
«Жуқириға чиқиш нахшиси» Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Униң йоллирида маңидиғанларниң һәр бири бәхитликтур! 
Чүнки сән өз қолуңниң әҗрини йәйсән; Бәхитлик болисән, ронақ таписән; 
Аялиң болса өйүң ичидә мевилик үзүм телидәк болиду; Балилириң дәстиханиңни чөридәп, зәйтун дәрәқлиридәк тизилип олтириду; 
Мана, Пәрвәрдигардин қорқидиған киши шундақ бәхитни көриду. 
Пәрвәрдигар саңа Зион теғидин бәхит ата қилғай; Сән өмрүң бойичә Йерусалимниң аватлиғини көргәйсән; 
Пәрзәнтлириңниң пәрзәнтлирини көргәйсән; Исраилға арам-течлиқ болғай!