Zebur.
6.
Neghmichilerning béshigha tapshurulup, tarliq sazlar hem sekkiz tarliq arfa bilen oqulsun dep, Dawut yazghan küy: — Perwerdigar, gheziping tutqanda méni eyiblime; Qehring kelgende méni edeplime. 
Manga shapaet qilghin, i Perwerdigar, chünki men zeipliship kettim; I Perwerdigar, méni saqaytqin, chünki méning ustixanlirim wehimige chüshti. 
Méning jénim dehshetlik dekke-dükkige chüshti; I Perwerdigar, qachan’ghiche shundaq bolidu? 
Yénimgha qayt, i Perwerdigar, jénimni azad qilghaysen, Özgermes muhebbiting üchün méni qutquzghin. 
Chünki ölümde bolsa Sanga séghinishlar yoq; Tehtisarada kim Sanga teshekkürlerni éytsun? 
Méning uh tartishlirimdin maghdurum qalmidi; Tün boyi orun-körpemni kölchek qilimen; Yashlirim bilen kariwitimni chöktürimen. 
Derdlerdin közüm xireliship ketti; Barliq küshendilirim tüpeylidin közüm kardin chiqiwatidu. 
I qebihlik qilghuchilar, hemminglar mendin néri bolunglar; Chünki Perwerdigar yigha awazimni anglidi. 
Perwerdigar tilawitimni anglidi; Perwerdigar duayimni ijabet qilidu; 
Düshmenlirimning hemmisi yerge qarap qalidu, ular zor parakendichilikke duchar bolidu; Tuyuqsiz keynige yénip xijalette qalidu.