Zebur.
28.
Dawut yazghan küy: — I Perwerdigar, Sanga nida qilimen; I méning Qoram Téshim, manga süküt qilmighaysen; Chünki Sen jimjit turuwalisang, Men chongqur hanggha chüshidighanlargha oxshashla bolimen. 
Sanga peryad kötürginimde, Séning muqeddes kalamxananggha qolumni kötürginimde, Méning iltijalirimning sadasini anglighaysen! 
Méni reziller we qebihlik qilghuchilar bilen bille tashliwetmigeysen; Ular aghzida yéqinliri bilen dostane sözleshsimu, Könglide öchmenlik bardur. 
Ularning qilmishlirigha qarap, Ishlirining yamanliqigha qarap ish tutqaysen; Qolining qilghanliri boyiche özlirige yandurghaysen; Tégishlik jazani özlirige qayturghaysen. 
Chünki ular ne Perwerdigarning qilghanlirini, Ne qollirining ishligenlirini héch nezirige almaydu, Perwerdigar ularni ghulitip, qaytidin bash kötürgüzmeydu. 
Perwerdigargha teshekkür-medhiye qayturulsun; Chünki U méning iltijalirimning sadasini anglighan. 
Perwerdigar méning küchüm, méning qalqinimdur; Méning könglüm uninggha ishendi, Shuning bilen yardem taptim; Shunga könglüm zor shadlinidu, Öz küyüm bilen men Uni medhiyileymen. 
Perwerdigar Öz xelqining küchidur, Shundaqla mesih qilghinigha qutquzghuchi qorghandur. 
Öz xelqingni qutquzghaysen, Mirasingni beriketlik qilghaysen; Ularni padichidek béqip ozuqlandurghaysen, Menggüge ularni kötürüp yürgeysen.