Zebur.
61.
Neghmichilerning béshigha tapshurulup, tarliq sazlar bilen oqulsun dep Dawut yazghan küy: — I Xuda, peryadimni anglighaysen; Duayimgha qulaq salghaysen! 
Yerning chet-chetliride turup, Yürikim zeipliship ketkende, Men Sanga murajiet qilimen: — Sen méni özümdin yuqiri Qoram Tashqa yétekleysen! 
Chünki Sen manga panahgah, Düshminim aldida mustehkem munar bolup kelgensen. 
Men chédiringni menggülük turalghum qilimen; Qanatliring sayiside panah tapimen. Sélah. 
Chünki Sen, i Xuda, qesemlirimni angliding; Özüngdin eyminidighanlargha tewe mirasni mangimu berdingsen. 
Padishahning künlirige kün qoshup uzartisen; Uning yilliri dewrdin-dewrgiche bolidu. 
U Xudaning aldida menggü höküm süridu; Uni aman saqlashqa muhebbet we heqiqetni békitip teminligeysen; 
Shuning bilen aldingda ichken qesemlirimge her küni emel qilimen; Men namingni menggü küyleymen!