Zebur.
81.
Neghmichilerning béshigha tapshurulup «Gittif»ta chélinsun dep, Asaf yazghan küy: — Küch-quwwitimiz bolghan Xudagha küy éytip yangritinglar, Yaqupning Xudasigha shadlinip tentene qilinglar! 
Naxshini yangritip, dapni élip, Yéqimliq chiltar hem rawabni chélinglar! 
Yéngi ayda, belgilen’gen waqitta, Bayram-héyt künimizde naghra-sunay chélinglar! 
Chünki bu Israil üchün békitilgen belgilime, Yaqupning Xudasining bir permanidur. 
U Misir zéminida yürüsh qilghanlirida, (Shu yerde biz chüshenmeydighan bir tilni anglap yürettuq) U buni Yüsüpke guwah qilip berdi; 
— «Uning mürisini yüktin saqit qildim, Uning qoli séwet kötürüshtin azad boldi; 
Qistaqchiliqta nida qilding, Men séni azad qildim; Güldürmama chiqqan mexpiy jaydin sanga jawab berdim; «Meribah» suliri boyida séni sinidim». Sélah. 
— «Tingsha, xelqim, Men séni guwahlar bilen agahlandurmen; I Israil, Manga qulaq salsang idi! 
Arangda yat ilah bolmisun, Yat eldiki ilahqa bash egmigin! 
Séni Misirdin élip chiqqan Perwerdigar Xudayingdurmen; Aghzingni yoghan ach, Men uni toldurimen. 
— Biraq xelqim sadayimgha qulaq salmidi, Israilning Manga baghlan’ghusi yoq idi; 
Shunga Men ularni öz tersaliqigha qoyuwettim; Ular öz meslihetliri bilen méngiwéretti. 
— Ah, Méning xelqim Manga qulaq salsa idi! Israil Méning yollirimda yürse idi! 
Ularning düshmenlirini tézla égildürer idim, Qolumni reqiblirige burap, ularni basar idim. 
Perwerdigargha nepretlen’güchiler Uning aldida zeipliship boysunar idi; Ularning shu axiriti menggüge bolatti; 
Sanga ash-bughdayning eng ésilini yégüzer idim, Berheq, qoram tashtin hesel aqquzup séni qandurar idim».