Zebur.
83.
Asafning küy-naxshisi: — I Xuda, ün chiqarmay turuwalma, Jim turuwalma, süküt qilip turuwalma, i Tengrim! 
Chünki mana, Séning düshmenliring dawrang qilmaqta, Sanga öchmenler bash kötürmekte. 
Ular quwluq bilen Séning xelqingge suyiqest qilidu, Séning himaye qilip qedirligenliring bilen qarshilishishni meslihetlishidu. 
Ular: — «Yürünglar, ularni millet qataridin yoq qilayli! Israilning nami ikkinchi tilgha élinmisun!» — démekte. 
Ular hemnepes, hemdil meslihetleshti; Ular Sanga qarshi ittipaq tüzdi. 
Mana, Édom we Ismaillarning chédirliri, Moab hem Hagriylar; 
Gebal, Ammon, we Amalek; Filistiye hemde Tur ahaliliri, 
Asuriyemu ulargha qoshuldi; Ular Lut oghullirigha yar-yölek bolup kelgen. Sélah. 
Sen Kishon deryasida Midiyaniylargha, Siséragha we Yabin’gha qandaq taqabil turghan bolsang, Ularghimu shundaq qilghaysen; 
Bular En-Dor yézisida qirilghanidi, Yer üchün tizek-oghutqa aylan’ghanidi. 
Ularning emirlirini Oreb we Zéebke, Ularning dahiylirini Zebah hem Zalmunnagha oxshash qilghaysen; 
Chünki ular: «Xudaning chimen-yaylaqlirini özimizge mülük qiliwalayli!» — dep éytqan. 
I Xudayim, ularni domilinidighan qamghaqtek, Shamalda uchurulghan saman kebi soruwetkeysen. 
Ot ormanliqqa tutashqan’gha oxshash, Yalqun taghlarni köydürgen’ge oxshash, 
Sen yene ularni borining bilen qoghlighaysen, Qara quyuning bilen wehimige salghaysen; 
Ularning Séning namingni izdishi üchün, Ularning yüzlirini sherm-haya bilen chömdürgeysen, i Perwerdigar! 
Ular nomustin ebediy shermende bolsun, Jahan’gha reswa bolup yoqitilsun. 
Ular bilsunki, Naming Perwerdigar bolghan Senla pütkül jahandiki Eng Aliy Bolghuchidursen.