Zebur.
84.
Neghmichilerning béshigha tapshurulup, «Gittif»ta chélinsun dep, Korahning oghulliri üchün yézilghan küy: — Makanliring neqeder ezizdur, Samawi qoshunlarning Serdari bolghan Perwerdigar! 
Jénim Perwerdigarning hoylilirigha teshna bolup, Séghinip hetta halidin kétidu, Dilim we etlirim hayat Tengrige telmürüp nida qilidu; 
Mana, hetta mubarek quchqachmu bir makanni tapqan, Qarlighachmu özige hem bala tughidighan uwa yasaydighan jayni tapqan, — Yeni Séning qurban’gahliringdin, I samawi qoshunlarning Serdari bolghan Perwerdigar, — Méning Padishahim, méning Xudayim! 
Séning öyüngde turuwatqanlar bextliktur! Ular üzlüksiz Séni medhiyileydu. Sélah. 
Küch-qudriti Sendin bolghan kishi bextliktur — Qelbide kötürülme yollar bolghanlar; 
Yigha wadisidin ötkende, Ular uni bulaqliqqa aylandurar; Berheq, küz yamghurliri uni beriketlerge tolduridu. 
Ular küchige-küch ulap méngiwéridu; Herbiri Zion’gha yétip kélip, Xudaning huzurida hazir bolidu. 
I samawiy qoshunlarning Serdari bolghan Perwerdigar, duayimni anglighaysen; I Yaqupning Xudasi, qulaq salghaysen! Sélah. 
Qara, i qalqinimiz bolghan Xuda, Özüng mesih qilghiningning yüzige iltipat bilen qarighin! 
Chünki Séning hoyliliringda ötken bir kün Bashqa yerde ötken ming kündin eladur; Rezillerning chédirliride yashighandin köre, Xudayimning öyining bosughisida turghinim yaxshidur. 
Perwerdigar Xuda quyash we qalqandur, Perwerdigar shapaet we shan-shöhret bexsh étidu; Durus mangghanlardin U herqandaq iltipatni héch ayimaydu; 
Samawiy qoshunlarning Serdari bolghan Perwerdigar, Bextliktur Sanga tayan’ghan insan!