Zebur.
96.
Perwerdigargha atap yéngi naxsha éytinglar! Pütkül yer yüzi, Perwerdigarni küylenglar! 
Perwerdigargha naxsha éytinglar, namigha teshekkür-medhiye qayturunglar, Nijatliqini her küni élan qilinglar! 
Uning shan-shöhritini eller arisida, Uning möjizilirini barliq xelqler arisida jakarlanglar! 
Chünki Perwerdigar ulugh, zor medhiyelerge layiqtur! U barliq ilahlardin üstün, Uningdin qorqush kérektur; 
Chünki barliq xelqlerning ilahliri — Butlar xalas, Biraq Perwerdigar asman-pelekni yaratqandur. 
Shanu-shewket we heywet Uning aldida, Muqeddes jayida qudret we güzellik körünidu. 
Perwerdigargha teelluqini bergeysiler, i el-qebililer, Perwerdigargha shan-shöhret we qudretni bergeysiler! 
Perwerdigargha Öz namigha layiq shan-shöhretni bergeysiler; Sowgha-salam élip hoylilirigha kiringlar! 
Perwerdigargha pak-muqeddeslikning güzellikide sejde qilinglar; Pütkül yer-yüzi, Uning aldida titrenglar!   
Eller arisida élan qilinglar: — «Perwerdigar höküm süridu! Shunga mana, dunya mezmut qilin’ghan, u tewrenmes esla. U adilliq bilen xelqler üstide höküm chiqiridu. 
Asmanlar shadlansun, yer-jahan xush bolsun, Déngiz-okyan we uninggha tolghan hemme chuqan sélip jush ursun! 
13 Dalalar hem ulardiki hemme yayrisun! U chaghda ormandiki pütkül derexler Perwerdigar aldida yangritip naxsha éytidu; Chünki mana, U kélidu! U jahanni soraq qilishqa kélidu; U alemni adilliq bilen, Xelqlerni Öz heqiqet-sadaqitide soraq qilidu.