Zebur.
100.
Teshekkür éytish üchün yézilghan küy: — I pütkül yer-jahan, Perwerdigargha awazinglarni kötürünglar! 
Xushalliq bilen Perwerdigarning xizmitide bolunglar, Huzurigha tentene-naxshilar bilen yéqinlishinglar! 
Bilip qoyunglarki, Perwerdigar heq Xudadur; Bizni yaratqan Uning Özidur, biz emes! Biz uning xelqidurmiz, Öz yayliqida baqqan qoyliridurmiz.   
Derwazilirigha teshekkür éytishlar bilen, Hoylilirigha medhiyeler bilen kiringlar; Uni medhiyilep, namigha teshekkür-medhiye qayturunglar! 
Chünki Perwerdigar méhribandur; Uning méhir-muhebbiti ebedil’ebedgiche, Uning heqiqet-sadaqiti ewladtin-ewladqichidur!