Zebur.
113.
Hemdusana! Medhiyilenglar, i Perwerdigarning qulliri, Perwerdigarning namini medhiyilenglar! 
Hazirdin bashlap, ebedil’ebedgiche, Perwerdigarning namigha teshekkür-medhiye qayturulsun! 
Kün chiqardin kün patargha, Perwerdigarning nami medhiyilinishke layiqtur! 
Perwerdigar ellerdin yuqiri kötürüldi; Shan-sheripi ershlerdin yuqiridur. 
Kimmu Perwerdigar Xudayimizgha teng bolalisun — Öz makani yuqirida bolsimu, 
Asmanlargha hem yerge qarash üchün, Özini töwen qilghuchigha? 
Namrat kishini U topa-changdin kötüridu; Qighliqtin yoqsulni yuqirilitidu; 
Uni ésilzadiler qatarigha, Yeni Öz xelqining ésilzadiliri arisigha olturghuzidu; 
U tughmas ayalni öyge orunlashturup, Uni oghullarning xushal anisi qilidu. Hemdusana!