Zebur.
149.
Hemdusana! Perwerdigargha atap yéngi bir naxshini oqunglar; Mömin bendilerning jamaitide Uning medhiyisini éytinglar! 
Israil öz Yaratquchisidin shadlansun; Zion oghulliri öz Padishahidin xush bolghay! 
Ular Uning namini ussul bilen medhiyilisun; Uninggha küylerni dap hem chiltargha tengshep éytsun! 
Chünki Perwerdigar Öz xelqidin söyüner; U yawash möminlerni nijatliq bilen bézeydu; 
Uning mömin bendiliri shan-sherepte rohlinip shad bolghay, Orunlirida yétip shad awazini yangratqay! 
Aghzida Tengrige yüksek medhiyiliri bolsun, Qollirida qosh bisliq qilich tutulsun; 
Shuning bilen ular eller üstidin qisas, Xelqlerge jaza beja yürgüzidu; 
Ellerning padishahlirini zenjirler bilen, Aqsöngeklirini tömür kishenliri bilen baghlaydu; 
Ularning üstige pütülgen hökümni beja keltüridu — Uning barliq mömin bendiliri mushu sherepke nésip bolidu! Hemdusana!