Pend-nesihetler.
16.
Köngüldiki niyetler insan’gha tewedur; Biraq tilning jawabi Perwerdigarning ilkididur. 
Insan özining hemme qilghan ishini pak dep biler; Lékin qelbdiki niyetlerni Perwerdigar tarazigha sélip tartip körer.   
Niyet qilghan ishliringni Perwerdigargha tapshurghin, Shundaq qilghanda pilanliring piship chiqar. 
Perwerdigar barliq mewjudiyetning herbirini melum meqset bilen apiride qilghan; Hetta yamanlarnimu balayi’apet küni üchün yaratqandur. 
Tekebburluqqa tolghan köngüllerning herbiri Perwerdigargha yirginchliktur; Qol tutushup birleshsimu, jazasiz qalmas.   
Muhebbet-shepqet we heqiqet bilen gunahlar kafaret qilinip yépilar; Perwerdigardin eyminish ademlerni yamanliqtin xaliy qilar. 
Ademning ishliri Perwerdigarni xursen qilsa, U hetta düshmenlirinimu uning bilen inaqlashturar. 
Halal alghan az, Haram alghan köptin ewzeldur. 
Insan könglide öz yolini toxtitar; Emma qedemlirini toghrilaydighan Perwerdigardur. 
Hetta padishahning lewlirige qaritip epsun oqulsimu, Uning aghzi toghra hökümdin chetnimes. 
Adil taraza-mizanlar Perwerdigargha xastur; Taraza tashlirining hemmisini U yasighandur. 
Padishah rezillik qilsa yirginchliktur, Chünki text heqqaniyet bilenla mehkem turar. 
Heqqaniy sözligen lewler padishahlarning xursenlikidur; Ular durus sözligüchilerni yaxshi körer. 
Padishahning qehri goya ölümning elchisidur; Biraq dana kishi uning ghezipini tinchlandurar. 
Padishahning chirayining nuri kishige jan kirgüzer; Uning shepqiti waqtida yaghqan «kéyinki yamghur»dur.   
Danaliq élish altun élishtin neqeder ewzeldur; Yorutulushni tallash kümüshni tallashtin shunche üstündur! 
Durus ademning égiz kötürülgen yoli yamanliqtin ayrilishtur; Öz yoligha éhtiyat qilghan kishi jénini saqlap qalar. 
Meghrurluq halak bolushtin awwal kéler, Tekebburluq yiqilishtin awwal kéler. 
Kemter bolup miskinler bilen bardi-keldide bolush, Tekebburlar bilen haram mal bölüshkendin ewzeldur. 
Kimki ishni pem-paraset bilen qilsa payda tapar; Perwerdigargha tayan’ghan bolsa, bext-saadet körer.   
Köngli dana kishi segek atilar; Yéqimliq sözler ademlerning bilimini ashurar. 
Pem-paraset özige ige bolghanlargha hayatliqning buliqidur; Eqilsizlerge telim bermekning özi eqilsizliktur. 
Aqilane kishining qelbi aghzidin eqil chiqirar; Uning lewzige bilimni ziyade qilar. 
Yéqimliq sözler goya heseldur; Köngüllerni xush qilip ten’ge dawadur. 
Adem balisigha toghridek körünidighan bir yol bar, Lékin aqiwiti halaketke baridighan yollardur. 
Ishligüchining ishtiyi uni ishqa salar; Uning qarni uninggha heydekchilik qilar. 
Muttehem kishi yaman gepni kolap yürer; Uning lewliri lawuldap turghan otqa oxshar.   
Egri adem jédel-majira tughdurghuchidur; Gheywetchi yéqin dostlarni ayriwéter. 
Zorawan kishi yéqin adimini azdurar; Uni yaman yolgha bashlap kirer. 
Közini yumuwalghan kishi yaman niyetni oylar; Léwini chishligen kishi yamanliqqa teyyardur.   
Heqqaniyet yolida aqarghan chach, Ademning shöhret tajidur. 
Asan achchiqlimaydighan kishi palwandin ewzeldur; Özini tutuwalghan sheher alghandinmu üstündur. 
Chek étekke tashlan’ghini bilen, Lékin netijisi pütünley Perwerdigardindur.