Yeremiyaning yigha-zarliri. 3. |א| (Alef) Men uning ghezep tayiqini yep jebir-zulum körgen ademdurmen. Méni U heydiwetti, Nurgha emes, belki qarangghuluqqa mangdurdi; Berheq, U kün boyi qolini manga qayta-qayta hujum qildurdi; |ב| (Bet) Etlirimni we térilirimni qaqshal qiliwetti, Söngeklirimni sunduruwetti. U manga muhasire qurdi, Öt süyi we japa bilen méni qapsiwaldi. U méni ölgili uzun bolghanlardek qapqarangghu jaylarda turushqa mejbur qildi. |ג| (Gimel) U méni chiqalmaydighan qilip chitlap qorshiwaldi; Zenjirimni éghir qildi. Men warqirap nida qilsammu, U duayimni héch ishtimidi. U yollirimni jipsilashqan tash tam bilen tosuwaldi, Chighir yollirimni egri-toqay qiliwetti. |ד| (Dalet) U manga paylap yatqan éyiqtek, Pistirmida yatqan shirdektur. Méni yollirimdin burap tétma-titma qildi; Méni tügeshtürdi. U oqyasini kérip, Méni oqining qarisi qildi. |ה| (Xé) Oqdénidiki oqlarni böreklirimge sanjitquzdi. Men öz xelqimge reswa obyékti, Kün boyi ularning mesxire naxshisining nishani boldum. U manga zerdabni toyghuche yutquzup, Kekre süyini toyghuche ichküzdi. |ו| (Waw) U chishlirimni shéghil tashlar bilen chéqiwetti, Méni küllerde tügüldürdi; Jénim tinch-xatirjemliktin yiraqlashturuldi; Arambexshning néme ikenlikini untup kettim. Men: «Dermanim qalmidi, Perwerdigardin ümidim qalmidi» — dédim. |ז| (Zain) Méning xar qilin’ghanlirimni, sergedan bolghanlirimni, Emen we öt süyini yep-ichkinimni ésingge keltürgeysen! Jénim bularni herdaim eslewatidu, Yerge kirip ketküdek bolmaqta. Lékin shuni könglümge keltürüp esleymenki, Shuning bilen ümid qaytidin yanidu, — |ח| (Xet) Mana, Perwerdigarning özgermes méhribanliqliri! Shunga biz tügeshmiduq; Chünki Uning rehimdilliqlirining ayighi yoqtur;   Ular her seherde yéngilinidu; Séning heqiqet-sadiqliqing tolimu moldur! Öz-özümge: «Perwerdigar méning nésiwemdur; Shunga men Uninggha ümid baghlaymen» — deymen. |ט| (Tet) Perwerdigar Özini kütkenlerge, Özini izdigen jan igisige méhribandur; Perwerdigarning nijatini kütüsh, Uni süküt ichide kütüsh yaxshidur. Ademning yash waqtida boyunturuqni kötürüshi yaxshidur. |י| (Yod) U yégane bolup süküt qilip oltursun; Chünki Reb buni uninggha yüklidi. Yüzini topa-tupraqqa tegküzsun, — Éhtimal, ümid bolup qalar?   Mengzini urghuchigha tutup bersun; Til-ahanetlerni toyghuche ishitsun! |כ| (Kaf) Chünki Reb ebedil-ebed insandin waz kechmeydu; Azar bergen bolsimu, Özgermes méhribanliqlirining molluqi bilen ichini aghritidu; Chünki U insan balilirini xar qilishni yaki azablashni xalighan emestur. |ל| (Lamed) Yer yüzidiki barliq esirlerni ayagh astida yanjishqa, Hemmidin Aliy Bolghuchining aldida ademni öz heqqidin mehrum qilishqa, Insan’gha öz dewasida uwal qilishqa, — Reb bularning hemmisige guwahchi emesmu? |מ| (Mem) Reb uni buyrumighan bolsa, Kim déginini emelge ashuralisun? Külpetler bolsun, bext-saadet bolsun, hemmisi Hemmidin Aliy Bolghuchining aghzidin kelgen emesmu? Emdi tirik bir insan néme dep aghrinidu, Adem balisi gunahlirining jazasidin néme dep waysaydu? |נ| (Nun) Yollirimizni tekshürüp sinap bileyli, Perwerdigarning yénigha yene qaytayli; Qollirimizni könglimiz bilen bille ershtiki Tengrige kötüreyli! Biz itaetsizlik qilip sendin yüz öriduq; Sen kechürüm qilmiding. |ס| (Sameq) Sen özüngni ghezep bilen qaplap, bizni qoghliding; Sen öltürdüng, héch rehim qilmiding. Sen Özüngni bulut bilen qaplighansenki, Dua-tilawet uningdin héch ötelmes. Sen bizni xelqler arisida dashqal we nijaset qilding. |פ| (Pé) Barliq düshmenlirimiz bizge qarap aghzini yoghan échip mazaq qildi; Üstimizge chüshti alaqzadilik we ora-tuzaq, Weyranchiliq hem halaket. Xelqimning qizi nabut bolghini üchün, Közümdin yashlar östeng bolup aqmaqta. |ע| (Ayin) Közüm yashlarni üzülmey töküwatidu, Ular héch toxtiyalmaydu, Taki Perwerdigar asmanlardin töwen’ge nezer sélip halimizgha qarighuche. Méning közüm Rohimgha azab yetküzmekte, Shehirimning barliq qizlirining Hali tüpeylidin. |צ| (Tsade) Manga sewebsiz düshmen bolghanlar, Méni qushtek hedep owlap keldi. Ular orida jénimni üzmekchi bolup, Üstümge tashni chöridi. Sular béshimdin téship aqti; Men: «Üzüp tashlandim!» — dédim. |ק| (Kof) Hangning tüwliridin namingni chaqirip nida qildim, i Perwerdigar; Sen awazimni angliding; Qutuldurushqa nidayimgha quliqingni yupuruwalmighin! Sanga nida qilghan künide manga yéqin kelding, «Qorqma» — déding. |ר| (Resh) I reb, jénimning dewasini özüng soriding; Sen manga hemjemet bolup hayatimni qutquzdung. I Perwerdigar, manga bolghan uwalliqni kördüngsen; Men üchün höküm chiqarghaysen; Sen ularning manga qilghan barliq öchmenliklirini, Barliq qestlirini kördungsen. |ש| (Shiyn) I Perwerdigar, ularning ahanetlirini, Méni barliq qestligenlirini anglidingsen, Manga qarshi turghanlarning shiwirlashlirini, Ularning kün boyi keynimdin kusur-kusur qilishqanlirini anglidingsen. Olturghanlirida, turghanlirida ulargha qarighaysen! Men ularning mesxire naxshisi boldum. |ת| (Taw) Ularning qolliri qilghanliri boyiche, i Perwerdigar, béshigha jaza yandurghaysen; Ularning köngüllirini kaj qilghaysen! Bu séning ulargha chüshidighan leniting bolidu! Ghezep bilen ularni qoghlighaysen, Ularni Perwerdigarning asmanliri astidin yoqatqaysen!