Zǝbur.
98.
Dawut yazƣan küy: — Pǝrwǝrdigarƣa atap yengi nahxa eytinglar; Qünki U karamǝt mɵjizilǝrni yaratti; Uning ong ⱪoli ⱨǝm muⱪǝddǝs biliki Ɵzigǝ zǝpǝr-nijat kǝltürdi. 
Pǝrwǝrdigar Ɵz nijatliⱪini ayan ⱪildi; Ⱨǝⱪⱪaniyitini ǝllǝrning kɵz aldida axkara kɵrsǝtti. 
U Israil jǝmǝtigǝ bolƣan meⱨir-muⱨǝbbitini ⱨǝm ⱨǝⱪiⱪǝt-sadaⱪitini esigǝ aldi, Zeminning qǝt-yaⱪilirimu Hudayimizning nijatliⱪini kɵrdi. 
Pǝrwǝrdigarƣa awazinglarni kɵtürünglar, pütkül yǝr yüzi; Tǝntǝnǝ ⱪilip awazinglarni kɵtürünglar, nahxa eytinglar! 
Pǝrwǝrdigarƣa qiltar qelip nahxa eytinglar, Qiltar bilǝn, küyning sadasi bilǝn! 
Kanay ⱨǝm sunay awazliri bilǝn, Padixaⱨ bolƣan Pǝrwǝrdigar aldida tǝntǝnǝ ⱪilinglar; 
Dengiz-okyan ⱨǝm uningƣa tolƣan ⱨǝmmǝ jux urup, Jaⱨan ⱨǝm uningda yaxawatⱪanlar xawⱪunlisun! 
Kǝlkün-taxⱪinlar qawak qalsun; Pǝrwǝrdigar aldida taƣlar ⱪoxulup tǝntǝnǝ ⱪilip nahxa eytsun; 
Qünki mana, U yǝrni soraⱪ ⱪilixⱪa kelidu; U alǝmni adilliⱪ bilǝn, Hǝlⱪlǝrni Ɵz ⱨǝⱪiⱪǝt-sadaⱪitidǝ soraⱪ ⱪilidu.