□4:1-2 «Нәғмичиләрниң беши» — яки «Баш сазчи». Давут ибадәтханида өзиниң һәм башқиларниң күйлирини оқуш үчүн мәхсус хорчилар һәм сазчиларни орунлаштурған. Мошу йәрдики «баш сазчи» шүбһисизки шуларни башқуридиған адәмни көрситиду. Давут баш сазчиниң мошу күйни өз музикиси билән ибадәтханида оқушини орунлаштуран болса керәк. «И маңа һәққанийлиқ ата қилғучи Худа!» — ибраний тилида: «И һәққанийлиғимниң Худаси!». Башқа бир хил тәрҗимиси: «И мән үчүн адаләтни сориғучи Худа!»
□4:3 «Қачанғичә беһудиликни сөйүп, ялғанни издәп жүрисиләр?» — бу айәт бәлким «ялған илаһ»лар, йәни бутлар тоғрилиқ ейтилған. Сөзлигүчиниң «мениң шан-шәривим» дегини болса, Худадур. Мошу адәмләр уни сөйүп, уни издәшниң орнидаБутларни издәйду.
■4:6 Қан. 33:19; Зәб. 50:18-21
■4:9 Лав. 26:5; Қан. 12:10; 33:28; Зәб. 3:7