■4:3 Рим. 12:2; Әф. 5:27; Фил. 4:8.
□4:4-5 «.... бәлки қандақ қилип өз тенини башқуруп, уни пак-муқәддәсликтә ар-номус билән сақлашни үгинивелиштур» — грек тилида «өз тени» «өз чиниси» дегән билән ипадилиниду. Шуңа җүмлиниң әң ахирқи бөлигини «Худаниң ирадиси... өз җора-һәмраһини тепип, пак-муқәддәслик вә ар-номуслуқта һаят өткүзүшни үгинивелиштур» яки «өз пак-муқәддәслик вә ар-номуслуғиңларни сақлап, өз җора-һәмраһиңлар билән яшашни үгинивелиштур» дәпму чүшинишкә болиду. Чоң имканийәт барки, расул тәрҗимимиздикидәк шундақла бу икки мәниниму билдүрмәкчи болған. Худаниң бекиткини билән никаһланған әр-аял бәрибир «бир тән»дур.
■4:9 Лав. 19:18; Мат. 22:39; Юһ. 13:34; 15:12; Әф. 5:2; 1Пет. 4:8; 1Юһа. 3:23; 4:21.
■4:11 Рос. 20:34; Әф. 4:28; 2Тес. 3:7,12.
□4:12 «Мана шундақ қилсаңлар, сирттикиләр алдида иззәт-һөрмәткә сазавәр болуп маңисиләр вә һеч кимниң қолиға беқинип қалмайсиләр» — «сирттикиләр» етиқатсизлар, җамаәттин сиртта турғанларни көрситиду.
□4:13 «(силәрниң) ... уларниң һали тоғрилиқ хәвәрсиз қелишиңларни халимаймиз» — «силәрниң... хәвәрсиз қелишиңларни халимаймиз» дегән бу ибарә адәттә Рим императори ярлиқ чүшүргәндә ишлитидиған ибарә еди. Расул әнди кейинки гепини «аләм императори Әйса Мәсиһ»дин кәлгән дәп пуратмақчи охшайду.
■4:13 Лав. 19:28; Қан. 14:1; 2Сам. 12:20-23.
□4:15 «Рәб қайта кәлгичә тирик қалған бизләр униң алдиға чиқишимиз җәзмән өлүмдә ухлап қалғанларниңкидин авал болмайду» — «чиқишимиз» дегән сөз «асманға көтирилишимиз»ни көтириду. Кейинки айәтләрни көрүң.
■4:16 Мат. 24:31; 1Кор. 15:52; 2Тес. 1:7.
□4:17 «андин тирик қалған бизләр улар билән биргә Рәб билән һавада көрүшүш үчүн, булутлар арисиға елинип көтирилимиз; шуниң билән биз Рәб билән мәңгү биргә болимиз» — бу вақиәләр тоғрилиқ «Колоссиликләргә»дики (3:3 тоғрилиқ) «қошумчә сөз»имизни көрүң.